Z pamiętnika przyjaciółek: Rozmowa o szczęściu

Powiedziała mi, że szczęście ją opuściło. Że na nie nie zasługuje.
Odpowiedziałam, że kiedy szczęście jest, to jest. Kiedy go nie ma, człowiek po prostu go nie dostrzega. A może lepiej jest stwierdzić, że wcale nie chce tego dostrzec. Po co przejmować się małymi rzeczami takimi jak fakt, że możemy teraz ze sobą rozmawiać. Równie dobrze jutro w Ziemię może jeb***, za przeproszeniem, meteor i wszystko pójdzie z dymem.
Powiedziała, że to już nie byłoby małe. To WIELKIE BUM.
Tak skończyła się nasza rozmowa o szczęściu.

Alkohol, przyjaciel, chwilowe ukojenie przyniesie
Lecz obudzić możesz się chociażby w lesie
Bo owy przyjaciel do psot bywa skory
Zwykle nie rezygnuje ze swej przekory.

- Ej - zaczepił go nieśmiało. - Bardzo straszne jest to piekło…?
- Nie bardziej, niż twoje dotychczasowe życie – odparł mu w odpowiedzi, tym samym ucinając rozmowę definitywnie.

W miłości nie ma starań, istnieje jedynie jedna możliwa prawda, którą rozstrzyga twoje serce - albo kochasz albo nie.