Przy dzieleniu się pomocą nie pomnażaj w drugim człowieku litości nad samym sobą.
Bliskie związki człowieka z człowiekiem, są na smutek drogocennym lekiem.
Smutek to proces w którym na miejscu sędziego zasiada błazen.
Edytowano 23 lutego 2020 roku, godz. 17:07
Pochmurny dzień
dziś jest dzień walki z depresją
a co jeśli ona nie chce
walczyć z nami?
przyjmuje na siebie ciosy
dniami i nocami
lecz odejść nie może
gdyż ma ważne zadanie:
nad sensem z nami rozmyślanie
Edytowano 22 lutego 2020 roku, godz. 10:51
Naturalnie
mam w sobie dwie natury
niska może wciągać mnie w bagno
wysoka wznosić do góry
ciężkie to zadanie
naturze głębokiej
natury płytkiej
podporządkowanie
lecz staram się
bo bez tego
może się dziać
we mnie i poza mną
wiele niedobrego
Edytowano 19 lutego 2020 roku, godz. 21:38
Zbyt częste słodzenie może spowodować mózgu zmarmoladowienie.
Ostatki
siedzi człowiek przy stole
z białą gorączką na czole
i je pączki
zerwane wprost
z prozaicznego drzewa
ich piękno i gorycz
zdumiewa
Fronty
diagnoza: człowiek zaburzony
patrzyłem często w promienne strony
lecz sam promieniowałem głównie
rozpadem osobowości
kłębiły się we mnie chmury
chodziłem spięty ponury
kilka razy straciłem kontrolę
myśli słowa działania
były niczym grzmoty wyładowania
dziś nie czekam na tęczę po burzy
chcę się napić z kałuży
i zobaczyć w niej rozpogodzenia
naszego istnienia
Widziałem uśmiech, który rozszerzył kąciki mego pokoju.
Edytowano 15 lutego 2020 roku, godz. 12:08
Nestor
mój dziadek miał raka
rozrastał się w jego głowie
i doprowadził go do śmierci
dziadek był dobrym i pogodnym człowiekiem
w mojej głowie rozrasta się jego obraz
siedzącego na ławce
w słoneczny dzień
i głaszczącego kota
ułożonego na kolanach
dziadek był kimś innym wśród innych
wychowany w dominującej religii
większość swego końcowego czasu
przebywał z ludźmi z wyznania
bardzo małego jak na ten kraj
będąc z większości
stał się mniejszością
w nieliczności
Poddanie
kiedyś bardzo mocno kochałem
wyobrażenia
wysyłałem sygnały w próżnię
licząc na odpowiedzi
byłem w stanie wojny
przebywając większość czasu w pokoju
w tej chwili nie walczę
leżę z telefonem nad głową
naświetlając nim oczy
z szarówkami wokół zwężonych źrenic
Środek
chcemy być w centrum
czuć się ważni istotni
chcemy by wszystko
kręciło się wokół nas
być słońcem dla ludzkich planet
lecz nie mamy w sobie takiej siły
by wielkie struktury
i siebie samego w harmonii utrzymać
bez zjednoczenia z tym co w nas
i poza nami
Święto miłości
nadchodzi dzień w którym kochać
będzie można bardziej
zniesione będą limity danych chwil
błękitny bez
krzepnącą krew przyprószy
ciało z ciałem
się zdematerializuje
Edytowano 8 lutego 2020 roku, godz. 12:44
Drzewo
ulegałem odchyleniom od normy
pod wpływem wiatru szarości
zachowywałem się niestandardowo
zapuściłem korzenie w jednym ogrodzie
choć jestem nasieniem ogrodu drugiego
w gałęziach stado ptaków
narzeka na niskie owocowanie
małą wydolność słabą produktywność
żaden z nich nie wie
że pąki mi zmroziło
przesycone urokiem
jaki miałem rzucić na świat
mimo to pragnę być w cyklu wybudzeń
fotosyntezować się i zielenić
Trzykropek
Autor
• wczoraj, godz. 23:06
• wczoraj, godz. 20:21
• wczoraj, godz. 19:37
• wczoraj, godz. 19:30
• wczoraj, godz. 19:27
• wczoraj, godz. 19:22
• wczoraj, godz. 19:19
• wczoraj, godz. 18:28
• przedwczoraj, godz. 15:49
• przedwczoraj, godz. 15:18
Skazani na proces
myslenia