ciała skorupa
może mieścić życie

może mieścić trupa

wiele za­leży
od na­niesionych wzorów
sczy­tanych z ludzi z ksiąg
sczy­tanych z monitorów

i od te­go czy się chce wyjść
po­za otoczkę zwapnienia
w in­ne sta­dium istnienia

nie zwracajcie odwagi
do tego co się dzieje
nawet gdy świat się chwieje
nawet gdy nasiąkają bandaże i oczy
dzieło działo swe wytoczy

jestem dorozwinięty
od ściany do komputera
czasami na mnie się poniewiera
pył cyberaktywny
człowieku
jaki ty jesteś dziwny

mam trochę dziwną głowę
miejscami są w niej ścieżki jałowe
od oczodołów do kraterów księżyca

w mózg wbita jest iglica
od gmachu niedorzeczności
działam dzięki temu jak nadajnik

sygnału wysokiej
niespójności

nawet jeśli czasem
włada tobą
twymi nerwami
myślą czynem głosem
zostań poza nim

zostań poza chaosem

nawet jeśli
sam byłeś dla innych
poniżej pasa ciosem
spróbuj walczyć uczciwie

zostań poza chaosem

nawet jeśli są chwile
gdy chciałbyś mieszkać
poza poznanym kosmosem
pogódź się z tym gdzie jesteś

zostań poza chaosem

bądźmy odmienieni
stąpaniem twardym po ziemi

stąpaniem miękkim po suficie

czarne i białe ścieżki
śmierć i życie

wyszedł
pomimo zarazy

wyszedł
na łąki i ludzi

nie wrócił
śmierć swą ukrócił

woń zmieniającego się świata
przebiśnieg w niej
z pleśnią zamętu się splata

unosi się do przestworzy
jaskółka w obroży

na odległość
łańcuszka złotego

zatacza okręgi

na przekór świata
prostokątnego

zbliżają się święta
czas zadumy i umierania

czas rozmyślań nad papierem
i jego brakiem

czas izolacji

czas w którym można spożywać
nagromadzone zapasy

czas spirytualizacji
nawet najbardziej
skażonych istnień

jesteście
to dużo

często za barierami
zmąconych pływów i przybliżeń

macie swą solidarność
i tak jak my mniejsze zrozumienie
grupy drugiej

walczycie o lepszy świat
nie stawiając przy tym
wszystkiego na ostrzu noża

wczytujecie się
w treści które bardziej wiążą niż rozluźniają

dajecie możliwości rozwoju
nawet jeśli ciężko jest wam
pogodzić się z
hierarchią struktur bieskich