Na początek nie mów nic
tylko weź mnie za rękę
wyjmij z niej żyletkę
ale nie krzycz
nie dziś

Zabierz mnie do domu
daleko od problemów
od histerii palącej od środka
tylko nie wspominaj o tym
nie dziś

Nie mów nikomu
o psychicznym umyśle
czy chorej psychice
i nie mów, że nie ostrzegałam
jak ciężko się żyje z wariatką

Jeden kieliszek
do zatracenia,
widok szkła
nie wzbudza obrzydzenia,
Choć kolejny to już raz

Zasłaniam oczy,
przyzywam mrok,
by nie widzieć, jak się staczam
Kolejny to już raz

Póki stan błogi trwa,
nie myślę co będzie potem
Póki wszystko w duszy gra
Myślę, że jestem Bogiem
A który to już raz?

Wysoko na niebie świeci
lecz nie ogrzewa
Zimnym światłem wita
i żegna obietnicą lata
którego nadejścia nie widać
Na noc zamienia się z bratem
również nieczułym, zimnym
głuchym na błagania i groźby
człowieka z sercem jak lód
Jego nie ogrzeje już słońce
nie skąpie w ciepłych promieniach
dla niego zimne, gasnące
takie zostanie jak teraz
I nawet gdyby poleciał wysoko
wzbił się pod niebo jak Ikar
nie poczuje gorąca w skrzydłach
tylko chłód twardej ziemi
na której leży teraz

Białym kocem czarnych róż
otulony cichy płacz
pośród jęku płonących mórz
utopiony bezdenny żal
Syk węża błyszczącego złotem
język ognia smoczych płuc
i nikt nie wie co będzie potem
i nikt nie wie co będzie już
Siedem zniszczonych przez ogień kościołów
Siedem marnych kupek popiołów
i już do końca tak mamy żyć?
żyć?
Może być tak, że kiedyś się zmieni
może ktoś wstąpi z nieba do ziemi
a może to ludzie powinni się zmienić
może...nie, to za trudne, nie

4.11.2009

Spełnienia marzeń
z serca całego
najskrytszych
życzę Ci

Szczęśliwego poranka
całą duszą
spokojnego
życzę Ci

Wymarzyłam dom [...]

Między tym co rzeczywiste
i skraplające się powoli w umyśle
Tańczące iskierki- myśli
spowite godziną gdy wstaje dzień
a zachodzi to co było snem
Godzina marzeń, pragnień i mar
jęczących, cicho schowanych
by ujawnić się tylko teraz
tylko jej
Uczucia oplatające twarz
zastygłą w bezruchu
Zamknięte powieki malują obrazy
lepszego świata, gdzie dziewczyna znikąd
łapie iskierki uciekające
i zagania je na papier
Zamyka zeszyt i trzyma je mocno
Przy sobie. Teraz już wie,
że zostaną z nią na zawsze
przynajmniej one jedne
Samotność nigdy nie będzie już głucha
gdy usłyszy trzepot ich skrzydeł
gotowych do lotu wraz
dalej i dalej w świadomość nieświadomych mas

Budząc się i zasypiając
widzieć swoje odbicie pod Twoimi powiekami
Oglądać na nowo szczęśliwe chwile
malowane niezmywalną farbą
palcem po ścianie naszej miłości
Bez końca słuchać melodii Twoich słów
przeznaczonych tylko dla mnie
i czuć się tak każdego dnia
na nowo odkrywając nasz skarb

Bo to wprowadza mnie w stan [...]

Samotny wśród ludzi,
wyklęty przez tłum
Jednak nie woła o pomoc
nie skarży się na los
Samotnie drogą kroczy
wśród smutków i wśród łez
Łzy nie widzą jednak ranka,
lecz o zmroku wypełzają z cienia
by owładnąć duszą i zagłuszyć żal
A potem znów gdy słońce wschodzi
dawno już twarz promienna [...]