Już wiesz
Że kiedy trzymasz
Jej głowę na kolanach
Masz wszystko
Spoglądasz w oczy
Bo tam dzieje się magia
Uśmiechem swoim
Upiększa ci dzień
Dłonią dotyka
Twojej twarzy
A ty wieńczysz tą chwilę
Soczystym pocałunkiem
Tak wygląda
Szczęście właśnie

Jest zasada życia
Jedno pragnie drugiego
Dusze spotykają się
Żeby przeznaczeniu
Dać szansę
Choć bywa tak
Że poszukiwania szczęścia
Na skróty
Kończą się bólem
Wtedy samotność
Staje się rajem

Coś w dwóch sercach
Zagrało
To najmilszy cud
Pośród tępoty świata
Rzucony człowieczy los zostaje
Na drogę pożądania
Och jakże wtedy głód doskwiera
Każdą chwilę łapczywie
Pragnie się najlepiej
Wykorzystać
Niechaj ta miłość więc
W spoiwo się przemianuje
Żeby nie sposób było
Tegoż rozerwać
Bo dusze separowane
Zaczną błądzić po omacku
Od bólu do bólu
Nim może znów
Zaświeci im słońce

Twe serce wzruszone
Moją duszę rozczula
Twoje oczy speszone
Jakieś są smutne
Jakby widziały ból
Który ostrzem swoim
Bezlitośnie ucinał uczucia
Możliwe że odbyłaś drogę
Do piekła i z powrotem
Upadłaś
Żeby powstać
Lecz nie masz szczęścia
W celu poznania
Pełnej nadziei dłoni
Może ja pomogę tobie
A ty pomożesz mi?

Zobacz człowieku
Na te rany w sercu
Kule odnalazły tam
Swoje miejsce
Popatrz tylko
Na te dusze już obłąkane
Strach je nakarmił swą makabrą
Człowieczeństwo pytasz?
Gdy wojenne biją dzwony
Nagle ogarnia wszystkich
Jakiś mrok
Amok ogromny
Chcą się ludzie (za)bić
Bo poczuli krew
Pójdą wszędzie
Byle jej posmakować
Ocknij się teraz
Nie otwieraj tych drzwi
Tam tylko pożoga czeka
Cierpienie niewinnych
Jest jeszcze czas
Nie daj wygrać demonom
Żebyś mógł miłość czuć w powietrzu
Bezpiecznie

Cóż za piękno
Skryte w cudownym sercu
Chowa się w delikatnej duszy?
Ach to oczywiste
Ponad wszelką wątpliwość
To kobieta naturalnie
A wraz z nią idą iskry i namiętność w parze
Na to nie ma rady
Trzeba dać się ponieść
Jej wdziękowi
Ma też tajemnicę
Lecz nie każdy zdolnym
Będzie do jej pojęcia

Pomyślności drogie panie :)

Pierwszy pocałunek
Tak wiele znaczy
Nic już potem
Takim samym
Nie pozostanie
Ogień zaczyna palić
Obejmując serce i duszę
Uczucia zbudzone zostają
Dziką namiętnością nasączone
To jest taki stan
W którym żądza bliskości
Nigdy już nie będzie zaspokojona
Chce się mocniej
I coraz więcej
Otaczać czułością
Ukochanego człowieka

Dłonią najdelikatniej
Odgarniał jej włosy
Patrzył w cudowne oczy
Czytał z nich wszystko
Co miała skryte w sercu
Te nadzieje zerwane nagle
Uczucia zgniecione jak kartka
I wyrzucone bezlitośnie
Była skrzywdzona
Najokrutniej jak się tylko da
Więc był tu przy niej
Chciał naprawić to
Co ktoś inny złym kaprysem
Utworzył najpodlejszą ranę
Nie odtrąciła ręki
To był dobry znak
Mógł zatem uleczyć ją
I miłością dać pewność duszy

Mówisz o niej
Skarbie najpiękniejszy
Myślisz że jest cudem
Nad cudami
Lecz tracisz czas
Na zwykłe zapewnienia
Więc odważ się na więcej
Pocałuj ją namiętnie
Zabierz na spacer
I powiedz wszystko
Najczulej jak się da
Potem ją tuląc najmocniej
Okaż swą miłość
Szeptem upojnym

Szum wszelaki ustał
Nie ma już niczego
Co kiedyś ból zwiastowało
Spoglądam dookoła
Kompletna pustka nastała
Wyrwane emocje z serca
Zmaterializowały się
Teraz to brudna szmata
Strzępki bardzo dawnych uczuć
Tyle się ostało
Tylko
Idę gdzieś przed siebie
Może kiedyś zaufam
Pozwolę uszyć nowe serce
I nową historię

Jest taka pora
Gdy miłość staje się
Intensywna
Trudno jest ci złapać oddech
Kłucie w sercu też się zdarza
Lecz to nie jest bolesne
Tylko najprzyjemniejsze
Doznania wibrują po twoim ciele
Odpływasz w sferę błogości
Nikt nie przeszkadza
Łapiesz ją za rękę
I całujesz
Bez opamiętania
Wszak to ty jesteś inicjatorem
Bierzesz co chcesz
Nie pozwól aby tchu nabrała
Niech dzieje się szczęście
Niech namiętność was pochłonie

Jedyne wyobrażenie
To jest to co nosi w sobie siłę
I ma znaczenie
Czegoś najpiękniejszego
Głaszczącego emocje
Tulącego w bezlitosne dni
Działającego jak puch
Który jest delikatny
Żeby krzywdy nie doznać
Pyszności napełniających duszę
I to wszystko nieco chaotyczne
Tylko w jednym miejscu nabiera sensu
Wszystkie te najżywsze uniesienia
Namiętnością przepełnione
Litera po literze
Aż złożą się w twe imię
Tak właśnie może być
W miejscu gdzie rośnie szczęście
W sercu moim
Lub już twoim

Pofrunąć tam
Gdzie można uwolnić myśli
Kuszą pragnienia
Jakiż to smakowity jest
Zbieg okoliczności
Gdyż te uczucia
Krzyżują się w twych ramionach