Tomasz M.

Czas zmienia wszystko
Pcha do przodu bieg zdarzeń
Lecz wspomnienia mają siłę
Coś co wzruszyło serce
Jest nie do ruszenia
Bo pełno było w tym szacunku
I zafascynowaniem tobą
Mocno osadziło się to w mej duszy
Nie wyrzeknę się tego
Ot tak po prostu

Nie zapomnę o tobie
Bo serce mi wypomina
Te wspólne chwile spędzone
Były to dobre momenty
Kiedy ciszę przerywał twój głos
A w oczach tkwiła wrażliwość
Która mnie ujęła
Gdy zbliżał się już ten czas
Przepełniało mnie przeczucie
Tutaj nic się nie powtórzy
Bo miałaś w sobie coś
Co łagodziło duszę
I nie myliłem się
Za każdym razem
Choć dzień się zmieniał
Ja zawsze znajdowałem powód
Aby nosić uśmiech na twarzy
Bo myślami już wyrażałem radość
Że ciebie znów zobaczę

Wybiła już północ
Za dnia iskrzące się emocje
Teraz ułożyły się do snu
Serce też zwalnia
Aby wściekłą krew
Złą i zepsutą
Oczyścić
A tuż obok leżysz Ty
Dajesz bezpieczeństwo
Ażeby czasem jakiś koszmar
Nie przyplątał się
Bo ta chwila jest wyjątkowa
Gdy nasze oba rozpalone ciała
Są blisko
Więc nie może być rozproszenia
To święto jest miłości
W nas narodzonej

A gdy tylko ciebie ujrzę
W oczach pojawia się żar
Ten moment wznieca burzę uczuć
Płomienie natychmiast biorą serce
To symbol bardzo ważny
To znaczy że chcę oddać tobie połowę duszy
Pragnę czuć to samo co ty
Umówić się na wzajemną miłość chciałbym
To dużo
Nie znam jednak pojęcia jak strach czy niepewność
Bo jesteś mi wszystkim

A gdy tylko ciebie ujrzę
W oczach pojawia się żar
Ten moment wznieca burzę uczuć
Płomienie natychmiast biorą serce
To symbol bardzo ważny
To znaczy że chcę oddać tobie połowę duszy
Pragnę czuć to samo co ty
Umówić się na wzajemną miłość chciałbym
To dużo
Nie znam jednak pojęcia jak strach czy niepewność
Bo jesteś mi wszystkim

Moją główną intencją
Jesteś
Myśli zebrane z pola
Chaosu
Już powoli znajdują
Swoje miejsce
A teraz muszę się skupić
Złe oddzielić
Dobre upiększyć
Abyś czuła się dobrze

Dookoła cisza ogromna
Słychać tylko jak krople deszczu
Spadają ku swojemu przeznaczeniu
A potem swoim rytuałem
Słońce rozgrzeje ciała
To powtarzalny proces
Tak działa też moje serce
Myśli tylko o tobie
I cóż bym powiedział
Jeśli zaszczytem byłbym obarczony
Pod postacią twojego oblicza
I oto stanęłabyś przede mną?
Bardzo mi brakuje twego towarzystwa
Proszę żebyś nie odchodziła
Bo jest miłość do oswojenia
Moja
Do ciebie
To wszystko
Co miałbym do przekazania
Twoim błękitnym oczom

Zapamiętaj na długo
Najlepiej na zawsze
Gdziekolwiek będziesz
Moja gwiazda dla ciebie
Zawsze będzie płonąć
Gdy poczujesz się samotna
Czując smutek
Ściskający serce
Wsłuchaj się proszę
To mój głos ciebie wzywa
Musisz wiedzieć
Że przetrwam
Gdy tylko pozwolisz
Abym żył w twojej świadomości
Bo miłość nie zna pojęcia logiki
Żyje się tu i teraz
Tu i teraz z tobą
Marzenie
Które pojawia się ze słońcem
I znika
W ciemną noc
Księżycem skąpaną
Nieśmiertelna wizja
Ja z tobą

Kolejne
Uderzenie
Serca
W każdym dniu
Brzmi tak samo
Nic dziwnego
Skoro
O ciebie chodzi
To jest ciekawy dość
Przypadek
Takiego zatracenia
Gdy wiadomo
Czym to się kończy
Jednak te konsekwencje
Sprawiłyby mi radość
Jeśli mógłbym dzięki temu
Być przy tobie

Nie ma znaczenia czas
Czy to będą wieki
Lub dalsze pokolenia
Miłość ma to do siebie
Że jest silna i nieśmiertelna
Coś co zapisane zostało w sercu
Jest zbyt piękne
By zostało ot tak zapomniane
Spokój pociesza duszę
Bo jeśli nie teraz
To może w innym życiu
Zabrzmi znana opowieść
O wiecznym uwielbieniu
Do jednego serca
Bo to nie minie
Jeśli jest prawdziwe
Inaczej w proch się obróci
Stając się częścią historii
Upadłego świata i wartości

Chciałbym móc zmusić czas do wycofania
By znów spojrzeć w twoje oczy i ciebie przytulić
I być przy tobie
Niestety jego oszukać się nie da
Ale można spróbować
Na nowo napisać chwile i uniesienia
Wspólnie