W tym rajskim sadzie
Stoisz pół naga
Obsypana bielą
A zapach Twój
Kwiecie Jabłoni
Nęci zmysły moje
Do granic szaleństwa

Ile dałbym by usta swoje
W Twym słodkim nektarze
Zatopić [...]

Przyjdę z wyżem nad Twe chłodne ciało
I gorącym oddechem
Zimne ciarki przegonię z szyi
Wtem iskrzyć zacznie na styku ciał
I wilgotność
Bezwzględna się stanie
W końcu spadnę gradem pocałunków na zroszoną już talię
A oczy błądzić będą we mgle uniesienia
Aż w wichurze doznań
Piorunami plecy przeszyje
By tęczę ujrzeć nad splecionymi duszami
Przy pierwszych
Promieniach słońca

Zatroskany księżyc
Schował się za obłok
I łez gradobiciem
Żałośnie rzępoli po szybie
Widząc
Że zostawiłaś po sobie
Tylko zimne prześcieradło

Opuszkiem palców
Tworzę mapę Twoich ust
W rozlanym na niebie mleku

I chociaż na chwilę
Jesteś moja
Póki pierwszy promień
Rozbudzi rozmarzone źrenice

A jeśli ten raz ostatni patrzę w Twoje oczy
Niech na wieki rozbłysną
Światłem miłości odbitym
Jak księżyc
Który sam świecić nie potrafi
I słońce ma za kochanka