Upadam w tłumie
jak kamień w wodę,
zatapiam się w swoim milczeniu.
Czy jest ktoś, kto mi rękę poda?
Tchnie we mnie pół swego oddechu?

Czy Pan w garniturze?
-Nie, Pan się nie zatrzyma,
za bardzo Pan się dzisiaj spieszy.
Może Pani,
z ustami jak soczyste maliny,
serce do życia wznieci?

Nagle klęka przede mną
postać tak kolorowa,
jakby cała kąpała się w tęczy.
Włosy potargane,
ubrana niedbale,
tatuaży jej ciało więcej nie pomiesci.

Ludzie patrzą z odrazą,
jakby chcieli wykrzyczeć,
że na dno mnie ze sobą poniesiesz.
A Ty... choć masz puste kieszenie
dajesz to co najcenniejsze,
trzydzieści uciśnięć
dwa wdechy

Jak długo zamierzasz walczyć
Kolanami ziemię przecierać
Bez miecza i bez tarczy
Gołą piersią atak odpierać

Czy nie starczy już blizn na Twym ciele
Ani piór w boju straconych
Powiedz mi w imię czego
Występujesz wciąż w mojej obronie

Czemu stoisz nocą pod oknem
Gorzkie łzy w litanie przemieniasz
I zanosisz pod nieba sklepienie
Bym pogodny dzień znów zaczęła

Czym jest Miłość bez Wiary
w to, że góry może przenosić?
.........
Potknie się też i upadnie, kiedy Nadzieja na skrzydłach jej nie nosi.

wyjdź
zabierz wszystko
nawet powietrze skażone Twoim zapachem
wyczyść mi pamięć
albo nie
niech mnie wspomnienie o Tobie zabija
niech rani tak bardzo
bym już nigdy
nie chciała
zmoczyć swych stóp
w miłosnej rzece