Byłam w czyimś życiu tylko chwilą. Pięknym, godnym uwagi przebłyskiem wieczności I Ziemi Obiecanej. Byłam czyimś życiem na chwilę. I chwila minęła. Dla mnie otworzyła się wieczność i to co w tej wieczności mogę wykreować.

Ludzie są jak plastelina. Jeśli za długo ją wałkujesz i ugniatasz, rozpływa się i przestaje sprawiać radość. Z takiej plasteliny ciężko jest uformować cokolwiek sensownego.

Prawda bywa czasem ciężka i wymaga wielu poświęceń. Czasem poświęcić trzeba siebie i własne szczęście w imię prawdy. Życie w kłamstwie powoduje, że czarny robak zżera nas od środka.

Kasiu, Kasieńko, spójrz w to okienko
Tam w oddali Twój los się smali
w czarcim wąwozie...

Biały Bies siedzi i się śmieje
Oto widzi co się w Tobie dzieje.
Nie wychylaj się Kasieńko poza to okienko
Czarty w stos już układają dla Ciebie drewienko.