Z uśmiechem na twarzy
czyjeś wątpliwości odpieram
Choć nikt tego nie zobaczy
rozkołysane serce z oczu zabieram

I tak od urodzenia
bliskich po duszach głaszczę
Życząc im powodzenia
sobie nic nie przywłaszczę

Od ojca podarunkiem
w pół wzroku zadanym
dostrzec mi kazano

Światło oczy mruży
pole widzenia wytężając
zbyt daleko dzień wyprzedzając

Podkulawiona optyka
sercem laskę białą wspiera
kamienie po drodze wybiera

Nie wszystko zobaczyć dziś można
choć jednym tylko okiem
szczęście i tak rozpozna

w śnie coś podano
jakże to miłe
litery,kolory,ludzi

poznać barwę
tego wszystkiego
strun gitary zerwanych

Odkąd tylko człowiek nauczył się chodzić
musi w błocie brodzić
Włóczy nogami
pomiędzy innych sprawami

Miłość,religia,polityka
wszystko nas to potyka
Duszy kolana obdarte
myśli nie zawsze zwarte

I ciężko nadążyć w tym mroku
dopieszczając tempo dwukroku

No chyba,że jest ktoś z boku
dotrzymując nam kroku

na udach jej głowę złożyłem
podniosłem wzrok,niebo zobaczyłem
ciepłe dłonie na mej twarzy
tylko czekały aż się to zdarzy
westchnieniem o jeszcze poprosiłem
koniec...życie skończyłem

Podcięto życia skrzydła
kazano z kostuchą się zaprzyjaźnić
W bawełniany sweter
otulono nadzieję
Koszmarów miesięcy następnych
strach nie obcy

Zaznajomić przyszło się z czasem
chwil kruchości
Utargować nie w sposób
lecz przeprosić i owszem
Za to że żyłem
nie tylko sobie cierpienie serwując

Żono
Mamo i Tato
Babcie i Dziadkowie
Koledzy,Koleżanki i inni Znajomi

Dziś o Was rozpamiętywać będę
nigdy się nie wyzbędę
Wszystkim co nas łączy
Być może jutro już nas połączy

Dziś słońce oświetla kamieniem pokryte postacie
Pamięć piętrzy przeddzień porządków
Tych chwil urwanych tchnieniem ostatnim

Rozwiane liście niczym płachta
Pokrywają pożółkłe ostatnie wspomnienia
Tych wszystkich których krok gdzieś za nami

Zadumę przybliżamy o Nich wszystkich
Którym nie przyszło dumać
Tak jak nam dzisiaj i za każdym razem gdy światło pamięci stawiamy

Słodki zapach
dotyku smak
Ciał szaleństwo
gwiazd blask
Lubimy oboje
orgazmu brzask

Do domu wróciłem
po pracy ciężkiej
Uściski z Nią wymieniłem
z każdym dniem powabniej
Słów tutaj nie potrzeba
wyznań też cisza
Dosięgam znów nieba
Jej wzrok wzrusza

wiem,że po prostu mnie kocha

Gdzieś wyszedł
i serce jakieś mniejsze
Na spacer z życiem
wysłał myśli moje

Porzucił mnie ?
Czy ja Jego ?
Stoi gdzieś z tyłu ?
Wstydząc się dziecka swego...

Roztargniony stan
wychowania czy rozsądku
Rozpierzchł chęć uczestnictwa
w tym zakłamaniu

Niosę gdzieś przypływy emocji
w plecaku wczorajszych dni
Dźwigam dzień bo tak trzeba
intarsjami wykładając swój cień
Podążąm za śpiewem kwiatów
zapachu ludzkich dusz
Idę - po prostu mijając was
a każdy cząstką mnie

Powiedz mi słońce
gdzie blask swój skrywasz
Powiedz mi słońce
czemu chmurami mnie okrywasz

Matko jasności wszelakiej
wiosnę zabrałaś ze sobą
Matko ciepła utęsknionego
zabrałaś wszystko wraz z moją połową

Z pamiętnika 08.2012

Puka gdzieś w środku
fatum odrębne
Oddycha sobą
mimo,że tobą

Połamana filozofia
kalendarza kart
Końca zaznawać nie zamierza
chce pożyć chwilę , jeszcze

We wszystko co robię,wkładam swe serce
I nie raz było w rozterce
Cieszę się wszystkim czym życie doświadczyło
Choć już ono słabsze,chciałbym by innych cieszyło