Facet na bank ma rozdwojenie jaźni. Tylko czy ta jego część która głośno krzyczy moje imię nie mogłaby raz, a dobrze przypieprzyć tej drugiej, głupiej, nierozsądnej, i tracącej czas z kimś kto świetnego chłopaka może ściągnąć za sobą na niższy poziom inteligencji?!

Pojawił się cień nadziei. Jest ona ledwo zauważalna, ale jednak bardzo cieszy. Czy warto kurczowo trzymać się tego zwodzącego uczucia jakim jest? Nie mam pojęcia. Chcę jednak spróbować. Może coś z tego wyjdzie?

Często zdarza mi się zazdrościć. Nie, nie rzeczy, ale uczuć. Uczuć, którymi jedna osoba obdarza drugą. Niby są blisko, a w jakiś niewyjaśniony sposób mnie omijają. Przyjaźń, zaufanie i parę innych pozytywów. Tego najbardziej zazdroszczę. O miłości nawet nie wspomnę...