Do pudełka chowam wszelkie pamiątki i prezenty miłości skończonej. Lecz przyjdzie taki dzień, w którym wyciągnę je wszystkie, bo już będę mógł z uśmiechem na twarzy wspominać dobre chwile tych zamkniętych relacji. Odłożę je z powrotem na ich stare miejsca. Trofea cierpienia, z którego wyrosła siła.

Wymyślając sobie nieistniejące problemy skazujesz się na brak pełni szczęścia.

Wiesz, tak się teraz zastanawiam, co powoduje ludźmi, że składają życzenia na święta. Zwykła chęć złożenia życzeń, coś jak ulżenie sobie, że się to zrobiło? Czy może szczere zamiary żeby komuś naprawdę było wesoło i szczęśliwie? A co jeżeli ktoś odmówi (nie chce by mu składać życzenia)? To ten składający się obrazi, bo nie zrzucił z siebie brzemienia składania życzeń?

Są i tacy, co przyjaciół traktują, jak latarnię. Wskazująca im drogę, by potem rychło o niej zapomnieć...

Człowiek codziennie stąpa po linie, linie życia; nad przepaścią, w której czycha na niego śmierć. Bywa, że przepaść jest ogromna, ale bywa też, że wydaje się iż przepaści nie ma. Wówczas czujemy się bezpiecznie, ale nic bardziej mylnego, wtedy spadając, umieramy nagle i niespodziewanie.