Skóra twoja niedoścignionym aksamitem
Nektar goryczą wobec słodyczy piersi
Arie ptaków milkną przy twoim szepcie
Wieczne natchnienie poetów
Wzór dla dłuta i pędzla
Kwiat tej ziemi, ale nie kobieta
Lecz to po tym,
gdy zobaczyłem w tobie obrzydliwość
i napisałem ci list rozwodowy
Na początku byłaś
ciałem z mojego ciała
kością z moich kości,
zanim zatwardziały nasze serca

Nie napiszę nic o ojczyźnie,
bo zepsuła ją polityka
Nie napiszę nic o polityce,
bo naród...
Nie napiszę nic o Bogu,
bo to to samo co Kościół
Nie napiszę nic o kościele,
bo Bóg ...
Nie napiszę nic o seksie,
bo z kobietą nie wypada
Nie napiszę nic o kobietach,
bo seks...
Nie napiszę nic o miłości,
bo ileż można
Nie napiszę o zimie,
bo powinna być wiosna
Nie napiszę o wiośnie,
bo wczoraj padał śnieg
Nie napiszę nic więcej,
bo dalej nikt nie przeczyta

Mam na drugie imię ból
gdy dusza oddziela się od ciała
nie wierzysz mi,
bo jestem niewidzialny
czuję twój żal do mnie

Ciało i dusza
nie chcą się zrosnąć
stąpam po cienkiej linie
między definicjami siebie
zawieszony

Widzę jak piękne jest życie
i że mogę coś zrobić na tym świecie
jestem, póki walczę

Więc pokochałem swój ból
czasem wydaje mi się
że nie umiałby bez niego żyć
to moja tożsamość

Jest taka chwila
warta więcej niż milion stów
gdy słowa z twoich ust
brzmią w cudzych uszach
jak twoja myśl w innej głowie

Mówią na to
nadawanie na tych samych falach
pragnienie wolności
bycia innym tobą
i potrzeba jedności [...]