Po bólu przychodzi kolejny
Tylko innego rodzaju

Rodzaj bólu: tępy

Mam wrażenie,
Że mną już nic,
Nikt nie jest w stanie poruszyć

Że nie mam duszy

Miłości!
To już lata świetlne
Jak się nie widzimy!
(Wczoraj i dzisiaj rano się nie liczy)

Zobacz
Co się ze mną stało
Wzrok mam mętny, chodze zygzakiem
(To od Ciebie! Bo zero pięć nigdy mnie tak nie bierze!)

Naprawdę
Idąc na autobus w przeciwnym kierunku niż twój, z trudem łapię oddech
(Całoroczne zwolnienia z wf-u mają się nijak do tematu)

To nie może być przypadek
Uwierz!

Chyba się zakochałam
A przynajmniej bardzo bym...

Nie chcę żebyś mnie kochała
Tak jak ja Ciebie
(To jest praktycznie nierealne)

Daj mi jedynie na Ciebie patrzeć
(Możesz się nawet nie ruszać, mnie to naprawdę wszystko jedno)

Pewnie w to nie uwierzysz,
Ale jesteś najpiękniejsza na świecie
(Nigdy nie spotkałam takich oczu jak Twoje)

Wśród tych wszystkich ludzi (w galaktyce):
„Jesteś wspaniałym człowiekiem.
Moim ulubionym.”

Zaproś mnie
do swojego domku
w górach

Obiecuję, że wpadnę

Zrobię Ci rano kawę
Albo dwie

Pozwól mi się tam wpatrywać
w Twoje oczy
Godzine
Cztery
Czy dzień

Daj dotykać dłoni
Choć przez chwilę
Choć przez sen

Posiedzieć ramię w ramię
Oddech w oddech
Cisza w ciszę

A już nigdy nie powiem, że nie byłam szczęśliwa

Na Twój rozkaz czas staje
Odwracasz bieg rzeki
Klucze żurawi zmieniają
konfiguracje

Niemożliwe staje się prawdopodobnym
Smok wawelski zionie ogniem
Zerka na Ciebie, czy dobrze wykonuje polecenie

Zimą zaczynają kwitnąć kwiaty
Zwierzęta wychodzą na rozległe polany
Przyroda budzi się do życia

I ja też sie budzę,
Ale nie wierzę w to, co sie dzieje
Bo życie piękne, jakby nie moje
Jakby cudze

Stanęłam w pewnym miejscu
I po chwili zobaczyłam wszystko
Co zdawałoby się
może człowiek w życiu zobaczyć

Naprawdę, wszystko tam było
Całe galaktyki
Droga mleczna
Planety i gwiazdy

I takie codziennie sytuacje
Które przywracają wiarę
Że to co przed nami
Może być jeszcze dobre

Tylko jedngo nie zobaczyłam
Tego, czego szukałam najmocniej

W twoich oczach
Nie moglam znaleźć siebie

Nie widzialam cię całe lato
I już myślałam, że mi przeszło zupełnie
Ale dzisiaj od nowa, na starcie
Zaśmiałaś się
I mi odbilo
Kompletnie

Serce zbudzilo się z drzemki
Zabiło jak poparzone
Jak coś mi zaczęłaś tlumaczyć
I koniec
Znów wszystko
Stracone

Dlaczego to zawsze się dzieje
Kiedy zaglądasz mi w oczy
I pewnie nie wiesz co robisz

A mi zaraz
Dusza
Wyskoczy

Masz najsłodszą duszę
Jaką kiedykolwiek widziałam.
I najpiękniejsze oczy,
Jakie istnieją na świecie.
A wodospady słów,
które z twych ust spadają
Kumulują się we mnie
Siejąc chaos i zamęt

Gdy okulary poprawiasz
To myślę sobie czasami,
Że mam wielkiego farta
Mogąc na ciebie zerkać
Mimo, że tylko ukradkiem
Mimo, że przypadkiem niby
To jednak poczuć się mogę
Jak ktoś, kto wygrał juz wszystko.

Przykre
Patrzeć w lustro
I widzieć tylko
Ulatujące skrawki ducha

Bardzo niemądrze
Jest stać
Obserwować
I nic z tym nie robić

Jednak męczące wydaje się
Łapanie samego siebie

Kiedy nawet nie potrafię
Złapać oddechu

Kocham cię
Trochę za bardzo

Nasze rozstanie jest nieuniknione
Mimo, że nie jesteśmy razem.
Wyjeżdżam.
Niby to dopiero za półtora roku.
Ale jednak.
Kocham cię!! Kocham cię a nigdy nie kochałam nikogo !!!
Rozumiesz ? Nie rozumiesz, bo nie wiesz.
[...]

Kiedy rozmawiamy
czuję się jakbym dryfowała
po tafli najgłębszego jeziora świata
mam wrażenie
że w takich chwilach
zanika czasoprzestrzeń
nagle nieważny staje się
dzwoniący w kieszeni telefon
ignoruję wszystko i wszystkich
a godzina trwa jakieś 60 sekund
To jest szalone

A jeszcze jak się zaśmiejesz
To już w ogóle
Koniec

Jestem cała twoja.

Pamiętasz?
Jak byliśmy mali
Świat był magiczną krainą

Bawiliśmy się
W piasku, na trawie
Udawaliśmy, że jesteśmy rodziną

Albo, że
sprzedajesz coś w sklepie
A liście to były pieniądze [...]