Życie właśnie takie jest, - w pewnym momencie gasną wszystkie gwiazdy, dni przepełnione są tak wielkim smutkiem, że wieczorem niepodobne jest oddychać, później życiem kieruje modlitwa, aby ten, którego się kocha, wrócił. Ale dziś, chcę zacząć wszystko od początku. Nie wiem, czy rozpocznę lepsze, szczęśliwsze życie, ale z pewnością wciąż pełne wiary, nadziei i uciszonej już miłości do Ciebie. Nie chcę, abyś kiedykolwiek dowiedział się o moich łzach, przepłakanych nocach i bólu tak strasznym, że brakowało sił, aby zasnąć, bo prawdopodobnie już nigdy nie potrafiłbyś spojrzeć mi w oczy - a na to nie mogę pozwolić.
Kiedy to piszę, nadal mam nadzieję, że Twoje oczy wciąż dla mnie istnieją. Nadzieję, że wrócisz i któregoś dnia znów je zobaczę. Co prawda, [...]

Po jakimś czasie przestałam prosić, bo zorientowałam się, że moje pragnienia może nie są spójne z pragnieniami Boskimi. Ale czekałam. Człowiek zawsze czeka nawet jeśli nie czeka. Czasem po prostu milknie i myśli, że przestał chcieć. Ale nie przestał.

Czy straciłam już nadzieję? Nie wiem. Nie wiem czy potrafię też czekać. Ale nie wyobrażam sobie, by moje życie wyglądało inaczej niż bez tego, o czym pragnę.