Może faktycznie mszczą się słabi, ale ona już dłużej wcale nie chciała być silna, za dużo blizn miała do ukrycia. Przyszedł czas na odwet.

Pytasz mnie jaki mam do Ciebie stosunek?
Kiedy powiesz, że masz zamiar skoczyć z mostu, zapytam, z którego... i wybiorę inny żeby nie stać w korku.
Gdy będziesz chciał się rzucić pod pociąg, zapytam, pod który... żeby przypadkiem nie trafić na ten sam, nie lubię bezsensownych postojów.
Mówisz, że będziesz się wieszał, zapytam czy wybrałeś kolor sznura.
Chcesz się pociąć? Nie mogę być blisko...krew ciężko się spiera.

Straszne? Teraz już rozumiesz co znaczy, to że mnie można poniżyć tylko raz.

Być może osiągnięcie tego najwyższego celu wcale nie wymaga podskakiwania wysoko...może właśnie wręcz przeciwnie, żeby sięgnąć trzeba upaść nisko.

Bez względu na to jak wiele scenariuszy waszego wspólnego życia ułożysz i jak często będziesz je zmieniała, pamiętaj, one nigdy nie zostaną zrealizowane nawet w małej części. Nigdy. Jeżeli tylko Ty je układasz. Nie bądź naiwna, bo nie masz szesnastu lat i im dłużej będziesz w tym trwała tym boleśniej przekonasz się kiedyś jak bardzo byłaś żałosna.

Nikt nie potrafił zrozumieć fenomenu tej dziewczyny, była całkiem zwyczajna, przeciętnie ładna, praktycznie nie okazywała uczuć, a kochać ją mogli tylko nieliczni, mimo to szalały za nią setki mężczyzn.

Nie ma drugiej szansy. Jedno życie jedna szansa. Jeżeli będziesz w stanie urodzić się jeszcze raz to porozmawiamy, więcej mnie o to nie pytaj. Rozmowa skończona.

Ona nie pozwalała się kochać, dlatego że sama kochała tylko raz.

Często najbardziej rozczarowani jesteśmy wtedy, kiedy wszystko układa się dokładnie tak jak przewidzieliśmy.

Ubierzemy kombinezony, na twarz nałożymy maski, serce zamrozimy tak na wszelki wypadek i już będziemy mogli iść żyć bezpiecznie. Bez obaw, że ktoś nas zrani, zobaczy czy pokocha.

Dopóki możesz płakać nie jest źle. Źle zaczyna być kiedy nie jesteś w stanie uronić już choćby jednej łzy, wtedy nawet oddychać jest zbyt ciężko.

Są dni kiedy już nie chcesz być silna i potrzebujesz obok kogoś kto powie:
- Śmiało już możesz płakać, każdy ma prawo się rozsypać, ja się wszystkim zajmę i obiecuję, że później pomogę Ci się pozbierać.

Najtrudniejsze są te momenty zawahania... chwile ciszy i myślenia o przyszłości, w których wątpisz w swoją siłę. Wtedy znowu pojawia się ta iskra nadziei, a Ty musisz z nią walczyć, wkładając w to całą swoją energię. Wolisz przeżywać tą walkę, niż kolejne rozczarowanie człowiekiem, dla którego jesteś tylko zabawką.

Doskonale wiem, że byłabyś w stanie wstać w środku nocy, ubrać się, przejechać kilkaset kilometrów w deszczu i czekać kilka godzin na mrozie jeżeli on poprosiłby o spotkanie. Ale obie wiemy też doskonale, że mimo iż to nie byłoby nic nadzwyczajnego nigdy tego nie zrobisz. Już dorosłaś, jesteś silna i teraz to Ty zamykasz drzwi przed nim, bez żadnych oporów, nawet kiedy stoi w nich z najbardziej żałosną miną na świecie, w najbardziej opłakanym stanie jaki kiedykolwiek miałaś okazję oglądać.