Przestać rozmawiać, to najgorsze co możesz mi zrobić... a w konsekwencji najgorsze, co możesz zrobić sobie.

Zawsze nadchodzi moment gdy człowiek klęka i czasami ten, który postanawia się czołgać dojdzie dalej od tego, który za wszelką cenę chce wstać w miejscu upadku.

Czy po zakończeniu tego wszystkiego ulżyło jej i przestała kochać? Nigdy. Nigdy więcej nie przyznała się do tego co czuła.

Kiedy ślubowałam Ci miłość, nie miałam na myśli tej emocji, której nie mogę kontrolować. Przysięgałam kochać Cię do śmierci podejmując świadomą decyzję, to była kwestia wyboru.

Kiedy zrozumiesz, że miłość to nie kwestia niekontrolowanych emocji, a rozumnego wyboru, wtedy pojmiesz jej istotę.

Ten rodzaj przywiązania, kiedy zamiast słów wystarczy spojrzeć w oczy...takiej chcę miłości.

Czasami stajesz się oparciem tylko po to, żeby samemu nie upaść.

A może w tym wszystkim nie chodzi tylko o moją wiarę w Ciebie, ale też Twoją we mnie... może dzięki temu to jeszcze funkcjonuje.

Wiedziała, że będzie potrafiła ponownie się przywiązać, była jednak pewna, że kochać ponownie nie będzie miała odwagi.

Pamiętaj, rozmiar tragedii nigdy nie zależy od ich oceny, tylko od Twojego odczuwania. To nic złego.

Czasami chce się wierzyć, że to wszystko pomiędzy jest oczekiwaniem na dobre zakończenie. Czasami trzeba przełknąć, że takie zakończenie nie istnieje.

Rozum już dawno przyjął to z godnością, a naiwne serce wciąż próbuje walczyć.

Być może jutro czeka mnie najgorszy dzień w życiu, a może od jutra już wszystko będzie dobrze... Tego nie wiem, ale dopóki mogę, mówię "sprawdzam".

Kiedy mówią "żyj jakby jutra miało nie być" nie wahają się, bo wiedzą, że chodzi o Twoje jutro. Przemyśl to.

Przeszłość sobie bez Ciebie poradzi, przyszłość niekoniecznie.