Któż w miłości nie lubi mieć świadomości, że ta druga strona patrzy tak żeby nie zostać zauważoną.

Latami tęskniłaś i żałowałaś, że tak to się skończyło, a kiedy przypadkiem los połączył Cię z idealnym odzwierciedleniem tego do czego chciałaś wrócić, zrozumiałaś, że nie było do czego wracać. Odwróciłaś się i odeszłaś tym razem bez oglądania się przez ramię.

Podobno później nie będzie już niczego... A może tak naprawdę nie będzie tylko nas i niczego to nie zmieni, tylko nikt nie chce tego głośno przyznać?

Skłamię gdy powiem, że tamto uczucie we mnie zgasło, lecz skłamię również gdy przyznam, że jak dawniej, jestem w stanie dla niego poświęcić wszystko.

W deszczowe noce utwierdzam się w przekonaniu, że wciąż żywe uczucie nie jest wystarczającym powodem do walki, na z góry przegranej pozycji.

Oczy zdradzają uczucia...to jedyna zdrada, która może sprawić ulgę i przynieść szczęście.

Zdarza się, że to za czym najbardziej tęsknimy to jedynie zlepek niekompletnych wspomnień i dziur w pamięci pokolorwanych naszą wyobraźnią.

Człowiek to złożona istota, może tęsknić i wspominać, lecz to wcale nie musi oznaczać, że chciałby choć na chwilę wrócić do pewnych miejsc czy ludzi.

Przychodzi moment, kiedy zamykasz jakieś drzwi lub ktoś zamyka je przed Tobą... Nie stój wtedy pod nimi zbyt długo, bo zamki w kolejnych, nowych, z biegiem czasu będą coraz trudniejsze do otwarcia.

Ilekroć od czegoś uciekała to w jego kierunku, aż w końcu uświadomiła sobie, że przed nim też zdarzało jej się uciekać... więc wszystko to było wyobrażeniem.

W takie ciche noce jak ta, zaczynam rozumieć, że były dni kiedy powinniśmy krzyczeć... zanim to wszystko przestało mieć znaczenie.

Jeżeli są momenty, w których czujesz, że musisz uciec, uciekaj w siebie... Tam będzie bezpiecznie.

Przestać rozmawiać, to najgorsze co możesz mi zrobić... a w konsekwencji najgorsze, co możesz zrobić sobie.

Zawsze nadchodzi moment gdy człowiek klęka i czasami ten, który postanawia się czołgać dojdzie dalej od tego, który za wszelką cenę chce wstać w miejscu upadku.