Ty nawet nie wiesz, nawet nie zdajesz sobie sprawy jak dokładnie pamiętam każde nasze spotkanie.
Nie wiesz, nie masz pojęcia, że wszystko byłam w stanie przewidzieć, wiedziałam jak to się skończy.
Nie umiesz sobie nawet wyobrazić jak to jest przytulając się do Ciebie, myśleć o tym kiedy znajdziesz sobie inną, kiedy ostatni raz się przytulę.
Nie próbuj nawet zastanawiać się co czułam, kiedy wszystko powoli zaczęło stawać się rzeczywistością... kiedy doszło do tego, że jedyne co mi pozostało, to zerwać wszelkie kontakty i uświadomić Ci, że jesteś sukinsynem.
Nie wiesz, nie wiesz... że wtedy te wszystkie krzyki i wyzwiska kierowane w Twoją stronę, dużo bardziej uderzał we mnie, bo wiedziałam, że znowu miałam racje.
Rację, której raz w życiu wcale mieć nie chciałam.

Najbardziej żałosne jest to, że już po wszystkim nadal czekam...

Przez ten cały czas, kiedy z nim "była" zrealizował tylko jedną jej prośbę. Nie widziała czy się cieszyć z tego, że akurat ostatnią o treści "spierdalaj".

Ma inną. Proste zdanie, ale jakoś po 2 latach w kłamstwie nie mogła go pojąć. Trzy dni wcześniej, zapewniał, że jest jedyną kobietą w jego życiu. A teraz śmiejąc się stwierdził, że z własnej woli wplątała się w ten układ.

...bez zobowiązań.

Naprawdę? Naprawdę masz pretensje, że się odkochała? Po co ją całowałeś, przytulałeś, kochałeś się z nią? Dlaczego dopiero później tłumaczyłeś, że wcale nie chcesz mieć dziewczyny? Przez te wszystkie lata wykorzystywania jej uczuć nie miałeś żadnych oporów, a teraz nagle zrobiło Ci się żal?

To tak jakbyś oskarżał niekarmionego przez miesiąc chomika o to, że w końcu zdechł....

W pewnym momencie uświadomiła sobie, że już nie walczy o bycie z nim, tylko o to, żeby on w końcu zrozumiał co stracił... i żeby go to dotknęło.

Pieprzona egoistka? Po tym wszystkim co jej obiecywał miała do tego pełne prawo.

Miała tendencje do pesymistycznego myślenia, dopiero gdy jej świat kompletnie się załamywał, zaczynała się uśmiechać i wykazywać optymizm.

Szkoda tylko, że ta samowystarczalności nie potrafi przytulać i wycierać łez.

Spójrz na nią i na to dziecko i zrozum są sytuacje, w których nie warto zostawiać wszystkiego, nawet dla pogoni za ideałami.

Nie rozpalaj wygasającego pożaru po raz kolejny, jeżeli nie będziesz miał pewności, że poradzisz sobie kiedyś z jego ugaszeniem, bez strat w ludziach.

- Masz klaustrofobię? Lęk wysokości? Boisz się ciemności? Pająków? Dużych prędkości?
- Nie.
- No to może chociaż węży? Myszy?
- Nie.
- Przejść w nocy sama przez las? Wracać pustymi ulicami do domu przy pełni księżyca?
- Nie.
- Cokolwiek...
...Ty się naprawdę niczego nie boisz.
- Nieprawda, boję się wielu rzeczy, samotności, odrzucenia, tego, że dowiem się o śmierci bliskich przez telefon i że nie poradzę sobie kiedyś w życiu. Ale na pewno nie boję się tych rzeczy które wymieniasz, one nie ranią, mogą sprawić ból fizyczny,
...ale nie ranią duszy.

Czasami trzeba trzeźwiej spojrzeć na rzeczywistość, a wtedy niestety kac jest nieunikniony.