...i znowu mieć racje, uśmiechać się do lustra ....bo kolejne rozczarowania już tak bardzo nie krzywdzą.

Możesz palić, pić i przeklinać, ale jeżeli jako kobieta czuje się przy Tobie bezpieczna, podziękuj rodzicom za wychowanie.

Dzisiaj gdy Cię zobaczyłam, przestałam się złościć na los. On dobrze wiedział co robi, nie pozwalając mi się poniżać.

Jeżeli nie było go stać na zakończenie tego "związku" prawdą wypowiedzianą prosto w oczy, jej wcale nie musi być stać na współczucie gdy wali mu się na głowę świat.

Czasami nie zdajemy sobie sprawy, że koniec czegoś jest mniej bolesny, niż życie w ciągłym kłamstwie.

Wiesz twierdzą, że nawet nienawiść jest lepsza od obojętności, nie wiem... może to prawda, ale z nim nie wiążą się już żadne emocje z mojej strony. Więc to jest obojętność, prawda?

Skończyło się, już na nic nie czekam, dla mnie po prostu nie istniejesz. Od razu jakoś łatwiej oddychać.

Jest dobrze. Już nie przyspiesza mi tętno gdy słyszę to imię. Już nie jestem nerwowa gdy ktoś zaczyna o nim mówić. Już mogę bez problemu odpowiedzieć "nie pamiętam" na pytanie kiedy ostatnio rozmawialiśmy. I co najważniejsze, jest tylko jedna odpowiedź gdy ktoś pyta, czy dam mu jeszcze szanse - "nie".

Zrezygnowałeś "ze mnie" w dość drastyczny i dotkliwy sposób. Jeżeli to pomogło Ci w byciu szczęśliwym z nią to nie mam pretensji. Przecież zawsze życzyłam Ci dobrze. Jednak pamiętaj jeśli kiedyś przestaniesz już być szczęśliwy i będziesz chciał wrócić, nie próbuj. Szkoda Twojego czasu, takich rzeczy się nie zapomina. Nawet jeżeli nadal będę coś czuła, drzwi nigdy już otwarte nie będą.

Już nawet o niego nie pytają. Już nawet tak często o nim nie myślę. Już nie chcę żeby stał się cud i napisał. Już chyba nawet nie chciałabym zaczynać wszystkiego od nowa, kolejny raz.

... ale pamiętała będę zawsze.

Chyba nie mam nic do dodania. Koniec. Dzisiaj łączą nas tylko wspomnienia. Chociaż to pewnie też już tylko przez chwilę...

Już przecież zerwałam kontakt. Tak jest lepiej. Powiedziałam, co o Tobie myślę i sama kazałam Ci spierdalać. Tylko codziennie przed snem czuje rozczarowanie. Jestem zła na siebie. Zamiast Cię nienawidzić, za to wszystko, leżę i zastanawiam się czy jeszcze kiedyś napiszesz.