spłynąłeś strużką światła
złapałam

O!

- miałam szczęście -

i ta biel wacianego
obłoku

pomachaj do mnie raz jeszcze
skrzydłem

Sylwia Pryga

Słońca i uśmiechu dla wszystkich!!

z każdą chwilą gdy się wyłaniałeś
ukazując oblicze ja
nabrzmiewałam
czułam jak pulsującym ciepłem
napełniają się arterie

płoniemy

osiągnęliśmy
perygeum

Sylwia Pryga

dotykaj mnie
jak poeta kartkę pieści piórem
opuszkami palców
kreśl sennie niedopowiedzenia
od strofy do strofy
wódź na wieczne pokuszenie
zasłuchaną w ciszę
gdy nikt nie patrzy weź całuj ach
w puencie podaruj
roześmianych słoneczników garść
poprowadź drogą
niezapisanej prozy życia

Sylwia Pryga

rozbieganym wzrokiem na mojej skórze
wydeptałeś ścieżkę do serca
choć myśli wciąż splątane
jak z rana włosy

- spójrz -

rozświetliło się
rozkwitło jak słonecznik

weź mnie za ręce
tam zamknięta troska
i
szczypta magii...

Sylwia Pryga

szczebiocze skowronek
szemrze sennie strumyk
siedzę splątana
szczerością sąsiedzkiego spojrzenia
skołatane serce skacze
szarpie struny strach

spokojnie
smakuje szyję
soczystość słodyczy

szeleszcząca sukienka
subtelnie smyra skórę
szczerzę się
słonecznikowo

szczytuję!

Sylwia Pryga

a sierpień
przyturlał się po rżysku złotawo
kołysze do snu łany gdzie czekają
na cierpliwość
dłoni
co miłość rozdzielą o poranku wielką pajdą
ciepłe myśli jak mleko z miodem
lepkie i słodkie

nasz zapach
i te szepty

- więcej -

Sylwia Pryga

zadeptane dziurawymi butami
dziecięce marzenia
trzymając się za ręce
łatwiej ponoć oswoić lęk

jeszcze tylko od matki
troskliwie przesłany pocałunek
pajda chleba na drogę
być może ostatnią...

Sylwia Pryga
Pamiętamy!

z insp. Anny Szyrwińskiej

napisałam do ciebie listek, liść... list
wyślę wieczornym wiatrem
przepasany wstążką babiego lata
ucałowany dereniowymi ustami
/za rok rozsmakujesz się w tej słodyczy /

przemycam zapachy tamtego lasu i łąk
gasnącego lata oddechem
suchym od spopielonych traw
mokrym od szlochu nieba

przeczytaj, odpisz
zwilż, przyklej znaczek
o tak...daj jakiś znak że pamietasz

zimno...chowam się pod koc
pozdrowię gwiazdy od ciebie

Sylwia Pryga

kiedyś życie rozpoczynało się meldunkiem przy trzepaku
graliśmy w hacele zastępowały je czasem kamyki
dostawałam kolorowe kryształki
jako dowody sympatii od wielbicieli (skradzione mamom ze szkatułek czego nie pochwalałam)
wymienialiśmy ukradkiem uśmiechy
podczas szarpania za warkocze
- choć udawałam że tego akurat nie czułam - taka twarda byłam

dziś też jesteśmy niejako bezdomni
potykamy się o sterty śmieci
cudze wzruszenia często banialuki [...]

to było
krótkie szybkie spotkanie
uwinął się
zanim słońce policzyło
wszystkie moje piegi
- oj nie przesadzajmy - mówił -
nie przesadzajmy
/grządka - udo - grządka - udo.../

jezu chryste jak on dotykał
jak on dotykał [...]

nauczyliśmy się
siebie na pamięć
mimo że
jesteśmy
jak pyłki na wietrze

ja tu
ty tam

nie lubię tu

Sylwia Pryga

jak przy braku fonii
z trudem wyłapywałam
ostatnie twoje słowa
szybko rzucony pocałunek

przepraszam -
przeze mnie nieomal
spóźniłeś się na pociąg

ciągle czułam inny zapach
wymieszane wczoraj i dziś [...]