Weź co chcesz
- całą mnie
A może i coś więcej
Kocham Cię
noce, dnie
Z dnia na dzień
mocniej i goręcej
Przybądź tu
przytul mnie
pocałuj mocniej i namiętniej
Pragnę Cię
coraz więcej
Bądź tu już
szybciej!
Bądź
prędzej! Prędzej!
Bo ja...
Kocham Cię!

Znowu zasnąć nie mogę,
bo myśli o Tobie zaprzątają mi głowę
Jak żebrakowi chleba
- tak mi Ciebie potrzeba!
Tak bardzo Cię Kocham,
że pojąć tego nie zdołasz...
Jest mi z Tobą tak wspaniale,
choć o tę miłość nie prosiłam się wcale.
Kochany jesteś i dajesz mi róże
na spacery chodzisz ze mną wytrwale
zabierasz w dalekie podróże [...]

Stoję sama w morzu łez,
moje myśli błądzą gdzieś
Spokoju dla duszy
poszukuję w kojącym śnie.
Z tego upadku prędko podnieść muszę się!
Bardzo cierpię,
choć nikt tutaj nie rozumie mnie,
Ani przyjaciele,
ani rodzina
i Ty też...
Jestem tu zupełnie sama, [...]

Pachnąca łąka pełna maków,
w oddali las
i słychać słodki śpiew ptaków
Natura mój ból ukoi,
cierpieć mi dłużej już nie pozwoli.
Będę szczęśliwa,
sprawię, by smutki wszelkie,
słodka muzyka mego serca wnet przegoniła
By trwogę, żal i tęsknotę zabiła
I wszelkie wątpliwości zniweczyła
A w sercu mym na nowo miłość do Ciebie zbudziła.
Postaram się byś i Ty usłyszał tę muzykę
i serce dla niej swe otworzył,
A kiedyś nadejdzie dzień,
gdy usiądziemy nad strumykiem,
by wspólnie móc usłyszeć tę muzykę
i by na ustach swych miłości pocałunek złożyć.

Nadszedł w końcu ten dzień,
kiedy była wolna, niezależna,
wreszcie mogła się spełniać...
Pozostała pełna uroku i powabna
- kobieta z klasą,
piękna, zwiewna i zabawna...
Zawsze sympatyczna i miła,
przy tym bawić się lubiła
Ludzie także ją lubili,
jej towarzystwa zazdrościli.
Była piękna i lubiana, [...]

Żył tuż obok mnie,
było mi z nim jak w najpiękniejszym śnie
Pocieszał, gdy było źle
zawsze na tak - nigdy na nie.
Murem za mną stawał,
zagrzewał do walki,
zabraniał się poddawać.
Kochałam go jak brata
- żałuję, że nie mogłam jak chłopaka...
On kochał mnie jak chłopak kocha dziewczynę,
lecz ja nie zdawałam sobie z tego sprawy [...]

Pożegnać się z Tobą
nadszedł okrutny czas
Już nigdy więcej nie będzie nas...
Pożegnać Cię muszę,
choć kiedyś naprawdę wiele nas łączyło
- była to ogromna miłość
Lecz potem radykalnie się zmieniło,
bo wszystko się rozpadło...
Miłość w proch się obróciła,
choć tak mocno w nią wierzyłam...
Wszystko przepadło - tak po prostu
w sercu mym zostały
tylko ból niosące
kolce i osty...

Zwyczajna rozmowa
a mnie rozrywa od środka
Swe uczucia chciałabym umieć ubrać w słowa
Lecz wiem, że nie mogę
i nie jestem w stanie tego zrobić
- zwyczajnie: nie jestem na to gotowa
Żeby to zrobić,
musiałabym na nowo się urodzić
Maskuję je więc słowami metafor zawiłych -
byle tylko pozostały dla Ciebie niezrozumiałe
Wystarczy, że ja się gubię
w myśli swych wirujących szale.
Ukrywam wciąż słowa tak dla mnie ważne
Nie chcesz mnie - przecież to jasne.
Szanuję Twój z nią związek
tak trzeba.
Związek - rzecz święta.
Ogarnia mnie obojętność zupełna.
Rozmowy o byle czym
kiedyś mogliśmy rozmawiać o wszystkim,
dziś nie mam już z kim...

Grzebię duchy przeszłości
przecinam nici żywotów wszelkich znajomości
Kości zostały rzucone -
Wszyscy postanowili odejść,
znienawidzić
Nikt nie wziął w obronę...
Giną więc dzisiaj wszystkie koligacje
Poeta miał rację -
człowiek żyje wśród ludzi,
może czasem z nimi,
lecz zawsze samotnie
I cicho odchodzi
by nikogo nie zbudzić
swym krzykiem bezsilności
rozdzierającym serce
niknącym bezszelestnie
w nicości

Nic to, że potrafiłam kochać Ciebie
bezwarunkowo, cicho i zupełnie szczerze
Nic to, że potrafiłam o tym pisać
długo, pięknie i mądrze
Nic to, że wzgardziłeś tym wszystkim
- ot tak,
dla kaprysu,
w jednej chwili
Nic to, że przez Ciebie w miłość już nie wierzę
Nic to - skądże..
Przecież się z tym pogodzę.
Nic to, że wyrwałeś mi serce
i poddałeś je ogromnej męce
Oddaję dziś wszystko w Twoje ręce
Nic to - moje serce i tak w rozterce
Więc nie zależy mi
już na niczym więcej

Nic o sobie nie wiemy
a mimo to tak mocno siebie pragniemy
Jak szklanki wody w upalny dzień
pustynni wędrowcy
Trudno jest pisać o miłości,
kiedy jedno jej nie czuje
Mimo iż drugie dla niej tylko żyje
i wspólne plany wciąż snuje
Jak strasznie uświadamiać sobie co dzień,
że nie jest się dla tej osoby oczkiem w głowie
I jak beznadziejnie śnić o wspólnej przyszłości
gdy osoba ta wcale o niej nie myśli
Jakże boleśnie być zmuszonym odejść,
zapomnieć,
cierpiąc w milczeniu
By dnia któregoś ulec złudzeniu
otworzywszy drzwi - że w nich stoi
Ujrzeć tę twarz
kiedyś najdroższą na świecie
Dziś ogromnie stęsknioną
nieco może zatrwożoną
Lecz także - tak bardzo
znienawidzoną...

Bałam się skoczyć
w przepaść marzeń
gotowych do spełnienia
Które wymagały tylko
mojej zgody - lekkiego głowy skinienia
Obawiałam się rozczarować
i po oceanach samotności wciąż dryfować
Bezradnie rozkładałam ręce
Bałam się chcieć od życia więcej...
Lecz pewnego dnia życie samo za mnie zdecydowało
- wszystkim, co najlepsze
mnie obradowało
Zaskakując mnie przy tym niemało.
Wdzięczna dziś jestem
splotowi wydarzeń szczęśliwych
Radosna serce na piasku palcem kreślę
Wyrzekam się wszelkich myśli
bojaźliwych
poddających w wątpliwość moje szczęście.

Pokochałam Cię kiedyś
mocno i szczerze,
lecz Ty mnie zraniłeś -
Dziś w miłość już nie wierzę ...
Teraz wrócić chcesz do mnie,
ale ja o Tobie pragnę zapomnieć
I choć to trudne,
bo Ty nie chcesz mi na to pozwolić
przed tym uczuciem uparcie
będę się bronić
A umysł od myśli tych pięknych [...]

Moje serce tęskni do Ciebie
dlaczego tak się dzieje
- nie wiem.
Może dlatego, że z Tobą czuję się jak w niebie...
Im dłużej zastanawiam się nad tym,
co nas łączy.
tym mniej już wiem
Lecz tym więcej potrzebuje Ciebie
W kłębku myśli się plączę
- nie rozumiem Cię.
"Co siedzi w Tobie?" -
ta jedna myśl chodzi mi po głowie...
Bezustannie nad tym zastanawiam się.
Ta nieświadomość mnie dobija,
chciałabym być Twoja,
lecz jestem niczyja...
Życie ze mnie ulatuje,
zaczynam wątpić, że mnie uratujesz...
Niepewność jutra chęć istnienia mi odbiera,
codziennie z tęsknoty za Tobą umieram...

Moje życie jest do chrzanu,
co dzień w modlitwach
wyznaję, hmmm - zarzucam to Panu
Lecz On moich modlitw już nie wysłuchuje
Kto wie,
Może na to nie zasługuję?
A może On po prostu ze mnie żartuje?

Kogo ja oszukuję...

Wszyscy odwracają się ode mnie [...]