Cierpiało moje serce…
Biło tak mocno , każdej nocy kiedy Ciebie słyszałam za ściany.
Płakała moja dusza za błędy popełnione nieumyślnie.
Cisza utwierdzała, że lepiej zostać zamkniętym i ukrytym w ciemnym kącie.
Wodospady łez popłynęły, a Ty nadal pozostałeś obojętny.

Walczę z Tobą!
Choć mnie bijesz pięściami po sercu rezygnując z naszej miłości...
Chociaż krew wypływa z moich żył niczym woda z moich oczu...
Chociaż związałeś mi dłonie sznurem pustego wzroku...
To mimo to, nie potrafię…
Zbyt mało mam odwagi by Cię dotknąć.
Chciałabym Ci tylko powiedzieć , że to ranne serce bardzo mocno Cię kocha.

Kiedy tak przechodziłam ogrodami przeznaczenia...

Ominęłam tą piękną bramę , oplecioną bluszczem wielkiej miłości...

Wybrałam zimne kraty życia dla innych.