Starlight

Chcę dziś coś napisać. Mam taką potrzebę, a jednak zaczynam od długiego wpatrywania się w pustą kartkę. Może to syndrom nieśmiałego dziecka wywołanego do tablicy. Z każdym krokiem wszystko, czego uczyło się wieczorem wsiąka coraz głębiej, by wraz z dotknięciem kredy, zatrzasnąć całą wiedzę w najskrytszym zakamarku umysłu, w którym żadna prośba czy groźba nie wywabi choćby jednego słowa. Strach zabija wszystko, co spotka na swojej drodze, nawet dwa plus dwa boi się przyznać, że jest czwórką, bo to przecież [...]

Dziadek usiadł na krześle, które na przywitanie wydało kilka jękliwych odgłosów. Chwilę wpatrywał się w ciemność, zastanawiając się, na czym skończył wczorajszą opowieść.

- Ach, tak. Były to jej pierwsze odwiedziny na naszym dworze, w pałacu, w którym nie było smutku, ni radość, był tylko pan i jego wierny sługa, snujący się pomiędzy czernią kolumnad, posadzek, fioletowych, przestronnych sal i wysokich sufitów. I zdarzyło się, że ona jedna, przyszła, przekraczając progi jego pałacu, [...]

Nie potrafię już mówić. Nawet spojrzenie pozostało bez wyrazu. Czasem zdaje mi się, że wyśniłam cię z marzeń i tak naprawdę nigdy realnie mi się nie przydarzyłeś. A jeśli to prawda to wykradłam cię bogom, nogi włożyłam w kałuże, głowę zostawiłam w chmurach. Byłeś jednym z tych pragnień, po które sięga się głodną ręką i zatapia w kobiecości. Nie pamiętam ile razy uciekałam, płoszyłam spojrzenia, ulotna jak chwila, niedokończona jak muzyka... Nadałam Ci tysiące znaczeń, ale żadnym z nich nie obdarowałam siebie. Teraz nie wiem po co się w Tobie odmieniłam, dlaczego schodząc głębiej tak bardzo się pogubiłam... Nawet miejsca kiedyś nas pełne stają się tak puste ode mnie.