Cóż za ironia czasu, że zmienia to, co uważaliśmy za wieczne i niezmienne.

Nie obowiązują nas żadne zasady poza tymi, które sami sobie wyznaczymy.

Względem ludzi, których znamy prawie tak dobrze, jak samych siebie, rzadko kiedy się mylimy.
I niejednokrotnie wolelibyśmy mylić się znacznie częściej.

A później spostrzegła. Dostrzegła ten odcień niebieskiego, wpadający delikatnie w indygo, graniczący z akwamaryną i jasnoniebieskim. Delikatny jak biały puch, na powierzchni którego powstał. Mignął jej przed oczami zaledwie na ułamek sekundy, ale ona wiedziała, że to będzie kolor, który utkwi w jej pamięci na zawsze.

Ty już nie bawisz się słowem. Ty piszesz. W każdym tego słowa znaczeniu. Twoje teksty są realistyczne, przepełnione uczuciami, zdarzeniami. Czytelnik przeżywa każde zdanie, słowo, literę. Ty tworzysz uczucia na zwykłej, białej kartce papieru.

Dobrze mieć marzenia, bo one spełniają się tym, którzy je mają.

Szczerość bardzo rzadko jest zaletą.
Większość ludzi nie jest w stanie znieść odpowiedzialności i konsekwencji, które niesie ze sobą wypowiedziana bez obaw prawda.

Najpierw naucz się stać, chodzić, biegać, wspinać, tańczyć, upadać i powstawać.
Potem mogę nauczyć cię latać.

Nie nazwałabym tego smutkiem. Raczej świadomością wartości tego, co utraciłam.

Wydaje się nam, jakoby dzieciństwo było czasem pozbawionym problemów, zmartwień, smutku...
Dlaczego nie pomyśleliśmy, że to, co z biegiem czasu stało się dla nas banalne, wówczas było nie do rozwiązania? Że pomimo iż teraz oderwane ucho u ulubionego misia wydaje się nie stanowić problemu, wtedy było powodem do płaczu.

Problemy zawsze z biegiem lat wydają się prostsze i łatwiejsze do rozwiązania.

Ona nawet w trzylistnej koniczynie widziała zwiastun szczęścia.

Najokrutniejsze pożegnanie - gdy odchodząc słyszymy ‘życzę ci wszystkiego najlepszego’.

- Zastanawiałem się, jak to było kiedyś, przed tym, jak cię poznałem...
- A jak było?
- Nie pamiętam...

Dojrzały człowiek od zwierzęcia różni się tym, że potrafi zawrócić.