[17:10:27] Milena Lach: Wśród obietnic bez pokrycia zbieram złudzeń swoich stos, czarnym proszkiem je obsypię niech przesiąknie duszę mą, uczuć okna pozamykam, za kotarą skryję się... Czytać w sobie nie dam już. Świat wartości zamknę w dłoni ją zacisnę mocno w pięść, później tylko je rozsypię, wiatr zabierze cząstki mnie... nikt już więcej mnie nie znajdzie, no bo już nie będzie mnie...

Czasami jest tak że wiesz o kimś zbyt wiele i zbyt mało jednocześnie... To budzi największą niepewność.

W pośpiechu teraźniejszością wymuszonym drogę zgubić musiałam niechcący... Oczy mam przepełnione pustką, otacza mnie wszechobecna obcość... Czekam więc nieco bezradnie, aż przyjdziesz mnie stąd zabrać, rozpoznam tylko ciepło Twoich dłoni...

...silną wolę zostawiłam gdzieś za zakrętem, nie pamiętam za którym... w labiryncie uczuć i myśli zaplątałam się, nie wzięłam nitki żeby znaczyć drogę...