Poddaję się z pełną świadomością, już nie chcę dłużej walczyć. Możecie mnie nazywać tchórzem, a to jest właśnie odwaga i tyle.

Trzeba uważać w kim się zakochujemy, bo czasem możemy trafić na człowieka bez serca... Całkowicie pozbawionego wszelkich uczuć i jakiejkolwiek wrażliwości... Źle to się wtedy kończy dla zakochanej osoby niestety...

Nauka sama w sobie może i nie zawsze jest przyjemna, ale efekt końcowy w postaci dobrze zdanego egzaminu to już zawsze wielka przyjemność i satysfakcja.

Wiedza i umiejętności dają poczucie bezpieczeństwa.
Warto sie uczyć choćby dla samego siebie.

Droga do jej serca wybrukowana kośćmi tych, którzy ją pokochali...

Już prawie złapałam szczęście.. ..prawie.. jak to wiele zmienia...

Chciałabym móc cofnąć się na rozstaje i wybrać inną drogę... może tam ukryło się szczęście..

Mając świadomość tak szybko płynącego czasu chciałoby się wszystko przeżywać sto razy intensywniej, na zapas... ale niestety tak się nie da..

Bezcelowe wydaje się poznawanie nowych ludzi, wpuszczanie ich do swojego życia.. przecież każdy z nich i tak odejdzie.. pozostawiając po sobie pustkę, żal i coraz większe zamknięcie na innych i otaczający świat...

Spalasz wszystkie moje uczucia, mnie całą... zostaje tylko wypalony, chodzący szkielet..

Czasem jest tak ciężko, że nie pomaga już nic.. nawet największe pasje czy przyjaciele... myśli i tak cały czas krążą tylko wokół ukochanej osoby, z którą jednak nie można być, a to tak bardzo boli...