Rzecz cała nie o to idzie, by nie oddalać się od siebie, ale o to, by stale się ku sobie zbliżać.

Coś zakołatało, podskoczyło, już miało zrywać się do lotu, lecz więzami skute – upadło, pękło.

Nie rozmawia się po to, by uczynić kogoś bliską osobą, ale po to, by przekonać się, czy miałoby to jakikolwiek sens.