zagryzałam wargi
i krople krwi
wsiąkały w rękawy

zaciskałam oczy
i krople łez
odbijały się od kubka
i wpadały do kawy

pięściami tłukłam
w ściany z powietrza [...]

ukradłeś mi moje miejsce
do uciekania
teraz nie mam dokąd pójść

mój świat zamyka się
w czterech ścianach
próbuje wyjąć z serca nóż

żadna z rzeczy nie jest moja już
jeśli dotknęły jej twoje ręce
przypomina mi ciebie każde ze słów
wymyślone do wiersza naprędce

nic w tym świecie nie jest moje
od miast po bransoletkę z pereł
i tatuaż na karku

tułam się po obcych krajach
w innych oczach szukam twoich barw
wyczuć próbuje twój dotyk na skórze
od nadgarstka do barku

Miałam dziś miłość
na wyciągnięcie ręki
wykradzioną innej -
na parę chwil

twoje usta pożyczone
paznokcie wbite
w twoje niemoje dłonie
i oddech suszący łzy na policzku -
on także pożyczony
[...]

w każdym z nas
w środku
potłuczone szkło
i lustra
na siedem lat
nieszczęścia

w każdym z nas
rozbitek
na bezludnej wyspie
serca [...]

Gwiazdy nas zdradziły
a były ich miliony
nad naszymi głowami
nic nie pomoże
kiedy niebo ciska
w nas gromami

nie ocaleliśmy
choć biegliśmy
bez wytchnienia
niebo spada nam
na głowy
nie mamy sobie nic
do wybaczenia

Niechciane kobiety
są smutne dziś wieczorem
malują paznokcie u dłoni
najczarniejszym kolorem

Niechciane kobiety
mają w kieszeniach
kamienie zamiast
kwiatów w wazonie,
puste serca i żyły
po brzegi wypełnione [...]

napraw mnie
bo nie umiem już
składać słow
nagle świat
nie chce się
pisać
głowa pełna
morzem atramentu
już
nie wypływa
papier [...]

zepsuła
nam się miłość
i fermentuje
na dnie serca
podtruwa
nasze uśmiechy
zatrzymuje
w połowie
wyciągnięte dłonie

zepsuła
nam się miłość
smrodem umierania
podcina nam skrzydła

mówisz mi
że mam być silna
bo
słońce
niebo
ludzie
deszcz

mówisz mi
że to nie tak
że szczęścia [...]

jestem pusta
odbijam się
echem
o ściany
swoich ciemnych
miejsc

wszystko
przepada we mnie
ja
niczym czarna
wdowa
rozpacz
dziura

pochłaniam ludzi -
po nikłym
uścisku serca
szukają siebie
latami

a co
jeśli
wszystko
to nie obraz
wizja
czy dotyk

a co
jeśli
wszystko
to nic [...]

czasami
czuję się w twoich ramionach
obco
jak trup wśród ludzi żywych
i czuję się
nie na miejscu
jak kwiatek przeniesiony
do innego pokoju
i czasami
twoje dłonie
grzeją mnie tak
zupełnie obco
że bardziej zimno mi
niż ciepło
i czasem nie czuję
odbicia twojej twarzy
na tafli moich źrenic
mimo iż jesteś
kilka milimetrów
od mojej twarzy

i coraz częściej
wypada nam z rąk
to
co kiedyś
nazywaliśmy
miłością
tylko jakoś roztłuc
do końca się nie potrafi
kaleczymy nią
sobie dłonie
potem chowamy je
przed sobą po
kieszeniach

coraz częściej
jesteśmy jak
małe dzieci
które
boją się przyznać
że zepsuły
ulubioną zabawkę