Któż to?

Koczkodan w dwunastnicy z naciskiem na przełęcz jasnorzewską. Ale tylko wieczorami. O poranku mała porcja budyniu z ogryzkiem z kasztana. Ale gdy już zwiędną wąsy sumacza, niewiastom oczy znów będą kwitnąć bukietami drogich win, kubki smakowe będą doskonałe do parzenia kawy, jednak i tylko jednak w momencie, w którym słońce uderzy czołem o szybę kuchennego okna; musiałem wyrzucić to z siebie. Poznałeś już tą radość? Wcale nie chodzi o słowa, ale to śmieszne, ile jest w gramatycznym układzie [...]

Zgotowałem sobie niebo w butelce. Plastykowej butelce. Mówili do mnie:
- Zgotować, to możesz sobie piekło.
Patrzyłem i słuchałem dość sceptycznie. Kulinarne zdolności gotowania w butelkach są dzisiaj obce. W zasadzie, to są dość mocno zapomniane. W końcu niemalże nie ma już między nami żadnego Dżina, który w takowej butelce chciałby mieszkać. Dlatego, tak trzymałem sobie to niebo w butelce, które sobie zgotowałem, na dość wysokim ogniu, bo akurat było późne lato, a jesień wczesna, co oznaczało suche, połamane [...]

Czasem myślę sobie o tym, jakim debilem jestem. I irytuje, jak bardzo można było zapomnieć o kwestiach istotnych. Po wielu, wielu latach różnych doświadczeń i dalej, pewnych doświadczeń, które nie do końca strawiłem, powoli rozwijam content w sposób, w jaki zawsze mi się marzyło. Tym razem trochę o moim refleksjach nad "przebudzeniem duszy"

I know you left me for a reason. Even if there was a reason I could give you so you would have come back to me I hadn't given you enough. So now I cannot sleep. You left me and it is not what hurts me the most. Never did. At first I even enjoyed a big bed just for myself. As next I found out coldness hidden under sheets. So I became cold to not feel the coldness. As I was cold I still was feeling pain but I learnt: when you hurt your knee you put ice on it. My heart was hurt therefore I put cold on it.

And I told to myself: ye, man, you had [...]