Choć smutku poetom nie życzę, to najbardziej to w nich lubię, doceniam, że właśnie w takim stanie duszy, przecież pięknym, tworzą swoje najlepsze dzieła.
Bo dusza wówczas otwarta jest na oścież i zdaje się, jakby słowa poecie dyktowała.
Jak i autorce tej myśli.

Po warunkiem, że to będą dobre miejsca.

I gdzie czekamy a nikt nie przychodzi.

To też jest pięknie napisane.
Pozdrawiam.

Obojętność powoli zamienia się w ból.
Nieutulony.

Myślę, że ból bezmyślny nie tylko ale zawsze sprawia człowiek.........i nie tylko "braciom mniejszym" ........smutna ale prawdziwa ta myśl.....:(

Piękne...

Piękne...

Słowem można rzucać na prawo i lewo, ale już złapać i wziąć za nie odpowiedzialność, to już grubsza sprawa :)
Myśl Twoja Adnachielu - jedna z tych wiecznych :)
Pozdrawiam

Człowiek ma szczęście w kratkę 😁

Otóż............ ⛅:-)

Najtrudniej się biegnie bez... nadziei, czystości, wolności i... choćby namiastki życia. ;)

Dziękuję za serduszka i za odgrzanie mojego starocia. :))

:-)

Oddałbym swoją złotą gwiazdę za tę myśl, jest genialna!

Ludzie, bierzcie ją sobie do serca, a skrzydła niech wam rosną :)