Dzięki
za dostawę smutku
i tych innych śmiesznych rzeczy
za patrzenie w ścianę
bujanie- w czarnych obłokach

- one wybuchają grzmotem
zaraz deszczem
i cholera wie czym jeszcze

Ale to jest śmieszne...

Śmierć
czymże jest
kwiatem
co uschnie na jesień
czy zwiędnie
przedwcześnie

A może kamieniem
kamieniem w wodę

Wolność
topi się w grzechu
pokarm dla duszy

Spragnieni
wygłodzeni
chcemy pływać?

Pierwsi
pójdziemy na dno.

Trzeba wolności
uczyć oddychać

Budzę się
Piąta nad ranem
Z zewnątrz szarość
Jak ja

Nie myślę
Nie mam czasu
Nie chce mi się
Nie czuję

I tak dzień cały [...]

Nie piszemy listów o tęsknocie
Nie krzyczymy w eter
jak nam źle
Nie widzieliśmy się
od miesiąca
cały miesiąc nie kochałem?
to gdzie ja byłem?
czym żyłem, że nie Tobą?
I kto mi wybaczy?

W obłokach myśli
pojawia się
promyk mądrości
jak jednak
złapać światło...

Obudziłem się na chwilę
z natłoku rutyny
jeszcze dwunasta
czy już...
dwudziesta czwarta?

Co będzie za minutę
słońce o północy
czy księżyc w południe?

I czy warto?

Warto budzić się na sam koniec?

Obróciłem się
na chwilkę
z lekko przymkniętymi oczami
co by nie trafiło mnie
zanadto

I na chwilkę
zapomniałem się
aż tchu brakło
i oczy zapomniały
i o mało serce też...

Przecież obróciłem się
tylko na chwilkę
i na chwilkę tylko
zapomniałem
na co więc tak patrzę?

Umarłem ze dwa
może trzy razy
ani razu się nie odrodziłem
jest mnie więc półtora
a powinno być po trzystakroć

umarłem ze dwa
trzy razy
a tylko raz się narodziłem
ile jest mnie
jedna trzecia?

umarłem ze dwa
trzy... umieram
chyba dalej
skupiając się na liczbach
których nie ma

Chciałbym napisać: "KONIEC"...

Słowa
których brak
- nimi mógłbym Cię spisać
wymówić
i nawet jeśli kiedykolwiek
gdziekolwiek
takie słowa znajdę
po cóż zakłócać
spojrzenie ciszy...

Głucho siedzi rozum, gdy go trzeba
lecz niegłusi my, krytyką
ile kar ma spaść nam z nieba
aby wzgardzić pyszną pychą

Ileż lat to, dumni tacy
ten i ten, i ten paluchem
żeśmy tak ich wytykali
puści w pustce pustym duchem

Zważ wraz, bracie, ile własnej
i czy unieść zdołasz duszę
jeśli tak, to żeś biedny
ja się w lekkiej duszy duszę

Cichcem skradam się
jak nie do siebie
a przecież jestem tu
na dnie własnego bytu

Z olśnieniem patrzę w lustro
- to ja? Czy może Duch Święty
objawia się we mnie...

Duch
w którego istnienie
tak uparcie staram się nie wierzyć
ale czy można nie wierzyć
gdy strach z trzaskiem
rozwiera wrota nicości?

Kimże jestem, pytam
może tylko kamykiem
którym ktoś rzuca
nawet nie głazem...

...może więc zbić lustro?

Dwaj Królowie
Spotkali się na niebie
Jeden oczy jak ze snu
Patrzą się na siebie

Drugi traci iskrę
Choć to olbrzym wielki
Dziś tak nierozważnie
Patrzą, zwykle obojętni

Przeciw sobie armie [...]

Chwytam się kołdry
jak tonący
i milczę
bicie serca
w szumie samotności...
cisza, głośniejsza niż łzy

Na szczęście
jeszcze ktoś usłyszy...

Dzierżawcom mego serca
mówię "nie!"
bezterminowy
chcę być
bezwarunkowy
chcę być
uprawiajmy się