Gdy minął wrzesień
Ciemność nastała
Edward uciekał dwa razy
Od Niemca i kacapa

Ludzie mu dali
Cywilne ubranie
Dawali i konia
Za o Polskę wojowanie

Gdy przyszedł pod drzwi
Utrata Krótka 7 w Suwałkach
I stał u tych drzwi
To nie wszedł tylko płakał

Otwarła mu Adela
To nie mógł przekroczyć
Choć szedł dwa miesiące
To zamarł i stał

A ona z nim płakała

Na faktach - powrót mego dziadka Edwarda do domu po kampanii wrześniowej 39.

Magda gdy została zraniona
Jechała na drugi brzeg jeziora

Tam wśród ludzi bawiła do rana
Gdy wracała to cichła i płakała

Ideowca przygarnęli
A gdy smrodu narobili
To on jedyny się tłumaczył
Bo jeszcze wierzył
I o dobrej Polsce marzył

Będziecie chcieli patriotów
Oni będą patriotami
Tak jak kiedyś chcieli komunistów
Oni byli komunistami
Chcecie pokój na świcie
Oni krzykną pierwsi
I w tym imieniu
Kamień nie zostanie
Na kamieniu

Nie wiem jak to było
Byłem w płaszczu
Stałem przed witryną
Gdy mnie minęła
Zapadła cisza
Że odwróciłem
Dotknięty światłem
Ruszyłem za nią
I z nią pozostałem

Józef jest zbyt łaskawy
Chrystus tym bardziej
Każe nadstawiać drugi policzek
Choć kijem przeganiał
Przodków obecnych bankierów

Maryja wydaje się jakby silniejsza
Wszak zdeptała głowę węża
Nawet sam Bóg choć bywa srogi
Nie spełnia naszego wyobrażenia
Gniewu i siły co ścina głowę złu [...]

Klaun jest łysy

w podeszłym wieku

Bywał na górze

lecz żył też w trudzie

oraz alkoholowej

własnej obłudzie [...]

Moi rodacy
To pelikany
Łykają media
Jak ciężkie dzbany

Tata pelikan
Mi znów cytuje
Dokładnie w słowo
Choć władza go tak indoktrynuje
Że się zaszczepił bo było trzeba
Na Ukraina nie ma już chleba [...]

W czasach elektryfikacji
Rozjaśniano świat na tyle
Że drobne duchy
Szeleszczące widma
Wszelakie strzygi Boruty i cały ten świat
Przepadł,
Bo wypadł z głów oświeconych żarówką
A w Boga zwątpiono
Dlatego nastał mrok
Jaki nigdy dotąd nie miał miejsca
Oto człowiek uwierzył w siebie
Uznał że może odebrać obowiązki Boga
Nie w tworzeniu
Bo zwyczajnie tego nie umiał
Więc zaczął zabijać
Jak nigdy nigdy dotąd

Teraz nastała nowa era
I odrzucono Boga na dobre
Czekajcie mroku

Ja dziś wieczorem
Stworzę balsam
I rany twe nim obłożę
Złagodzę ból
Na łóżku lnianym
Ciebie położę

Obmyję ciało i duszę
Ugaszę smutek i gniew

I ziemię całą poruszę
By wygodnie ułożyć Cię
Dłonią lekko wmasuję
Balsam który
Przywróci Ci moc

A do snu zanucę melodię
W starym kinie
Z twych dawnych
Młodych lat

Zaproś mnie do stołu
Do śniadania o poranku
Przy słońcu wschodzącym
Będę ptakiem radosnym

Zaproś do obiadu
W środku dnia
Na tarasie w cieniu
Powiem co na mieście
Co ten dzień z sobą niesie

Zaproś wieczorem
Po dniu długim
W półmroku z muzyką
Będę tylko cieniem
Który dłonią dotknie Ciebie

Słowa są falą
Poczerwieni grzejących
Lub nadfioletem samotnym
Zazwyczaj to potok
Wezbrany natłokiem
Myśli emocji i gniewu

Lecz ja nie o tym
Palcem wskazuję na słowa
Co wydrzeć z gardła nie mogą
Wydostać z czeluści pod sercem
Za murem przez matkę stawianym
Tą tajemnicę choć oczywistą prawdę

Za to że byłeś ze mną
i nie odszedłeś
Dziękuję ci Tato

Nawet gdy wybrzmią
Z wysiłkiem i trudem
To zaraz uciekną
za matki chciwy mór
I w niepamięci ciemny dół

Wierszyk jest o prawdziwej postawie wielu [...]

Choć słoneczny dzień
Czuję mroczny szept
Jak ktoś głosem swym
Powykręcał myśl
Powykręcał czas
Prawdę pognał w las

Przyduszony tłum
Nie odwraca się
Nic nie mówi już
Mruży oczy swe [...]

Taka podłoga
Szachownica kwadratów
Korytarz Goeringa
Przesada z uśmiechem
Lecz wizja się zgadza
Na taką podłogę
Upada chusteczka
Symbol niewieści
A pod nią plama niewielka
Schyla się
W obcisłej sukience kobieta
I patrzy dyskretnie
Czy ktoś nie zerka

Święto narodowe Francji

Co to ?
To rocznica rzeźni
Zdobycia pustej więziennicy
I tańca pijanej tłuszczy
Na ludzkich kościach
Takie święto
Tajnych organizacji
I pieniędzy
To rytuał i symbol przestroga
Co stanie się z wami

Po latach ta sama czerwień
Chowała swych zbirów
Ponad zwłokami ofiar
-Wyklętymi
Czy jak im tam

Oto co z wami zrobimy