Swego czasu
Usłyszałem prawdę
Co tłumaczyła poszarpane losy
I wiatry historii

Miałem szczęście
Bo to co ja wiem
Nie wypowiem
I nie wyduszę

A po co ?

Prawda to szkaradna bladź

Życia dostaliśmy tylko parę złotych

Wydać musimy

Aby przezornie

Nie marnować ni grosza

Nie zawierzać zbytnio

I nie dać się [...]

chociaż nie pcha się
być pierwsza
nie wywyższa być duża
to jednak trzeba przyznać
że ma klasę
szczególnie do spółki z ,,ą"
złośliwi mówią
że to dzięki ogonkowi
bo bez niego to zwykłe
eeeee

Moda jak powietrze dotyka wszystko
Chwalę ją
To ekspres cywilizacji
Maruderzy stają się nieatrakcyjni
Śmieszni
Nie potrzebna metryka
By ocenić wszystko
Dom auto człowiek
Wiem - to szufladkowanie i ocena

Niedawno widziałem kolekcję
szacownej whisky
Miejsce której moda
nie klasyfikuje
Prawie

Jestem kupcem

Taka kupca natura
Że kanty z daleka wyczuwa
Dlatego nie wierzę
Że klimat się zmienia
Że pandemia była
Że szczepionki ratowały
Że to Ruskie Ukrainę zaatakowały
Że demokrację mamy
I decydujemy sami o sobie
Że zdrowo się odżywiamy
I nikt nas nie truje
A rząd nami opiekuje

Niestety i tym razem
poszło coś nie tak

Niby wszyscy rozumieli
wszystko

A jednak każdy chciał
inaczej niż było

To normalne
Tyle że na wspak

Mamy inny nasz egocentryczny
realny świat

Każdy realizuje się
i odnajduje

Swoje zagubione
bezcenne ja

Nie rób apostazji od kościoła

Uwolnij się lepiej

od tego szlamu medialnego

którego pełno dookoła

Telewizor wyłącz

usuń facebuka

wywal twitera i tik toka

Zrelaksuj się

i odetchnij głęboko

A potem na nowo

pokochaj Boga

Chociaż kamień o stal uderzy
Nic się nie zmieni
Ty wyrosłaś kamieniem

A tamta utrudzona
Przejmie twą dolę
Jak spragniona
I będzie
by tu być
W dobrym miejscu
A ty idź stąd
a kysz
Bez ciepła i cierpliwości
Idź
Bo nie masz
W sobie służby bliźniemu
I miłości

Chodźmy razem
Przed siebie
W ten ciemny las nieznany

Przed nami horyzont
I droga po zmierzch
Gdzie dotrzemy – nie wiem

Lecz będę ci podporą
I ramieniem w potrzebie
Niezależnie jak będzie

I ty mi bądź pomocą
Bo nikt z nas tego nie wie
Jak w tej drodze będzie

Eustatos miał wygląd atletyczny
Jak olimpijczyk z minojskich amfor
Nosił krótką tunikę
Jak smukli i zwinni pasterze
co bez wysiłku skaczą po skałach

Był tym młodzieńcem
który jako pierwszy
uderzył starca w twarz
Nadchodzili Rzymianie i tylko
ten jeden starzec [...]

A mnie zniechęca szarość konkretna
Ja widzę świat na rzetelnie
Na biało i czarno

Nie cytuj mistrzów upadłych
To oni pierwsi zdradzili
Napisz o zmysłach

Tu kolor czarny
Do łask nam się chyli

Powiedz o sobie
I Twoich pragnieniach
A potem pokaż

Ścieżkę pobytu
Współczesnego kruchego
Pięknego człowieka

Kamień został rzucony
w kierunku lecącego ptaka
A ptak zawrócił
i pochwycił kamień
Odleciał i wyrzucił daleko
Zapewne by nie skrzywdził
już nikogo innego

Tak i ja odchodzę
by wyrzucić z siebie
słowa trudne i niechciane
By niebo pozostało czyste
i nie rozpadło
jak moje szkło popękane