Byłeś moim światem
Pierwszym oddechem
Gdy się kogoś kocha
Nie zostawia się go samemu
Każde twoje słowo o miłości
Było zwyczajnym kłamstwem
Gdy uciekałeś ode mnie
Mogłam przewidzieć
To dla ciebie nie była miłość
Nie zamierzam już płakać
Gdy przypominam sobie ciebie
Słodkie słówka juz nie pomogą
Gdy czuć w nich kłamstwa
Czas byś ty poczuł ten żal
Gdy ktoś kogo kochasz
Zostawia cię samemu
To nie będzie w tedy czas na łzy

Na szkle zapisane
Rzewnymi łzami
Imiona kochanków
Których miłość przetrwała
I śmierć nie potrafiła ich rozdzielić.
Zasnęli razem wtuleni w siebie
Szepcząc słowa przysięgi
Odnajdziemy się znowu
Gdziekolwiek byśmy nie trafili
Wierzę w to ze siedzą teraz razem
Na ławce przed domem
Patrząc jedynie w swoje oczy
Nic więcej im nie jest potrzebne
By szczęście trwało wiecznie

Najpierw pokochaj siebie
Zanim zaczniesz kochać jego
Gdy on przestanie byc blisko
Zostaniesz sama ze sobą
Bez miłości do siebie
Prubujemy tylko zapełnić przestrzeń
Która ktoś inny zostawił w sercu
Nie śpieszmy się do happy end
Puki nie zrozumiemy jacy jesteśmy
Ty zostaniesz ze sobą do końca życia
Nie zapominaj o tym

Unosi mnie woda
Gdy pływam wśród fal
Życie nie jest idealne
Gdy płynie się samemu
Ale trzymając cię za rękę
Wiem że nie utonę
Zawsze wyciągniesz na brzeg
Moją łódkę zwana przeznaczeniem

Pocałunek na jej ustach
Jak delikatne muśnięcie
Wrażenie ulotnej chwili
Gdy trzymasz ją w ramionach
Nieme wyznanie uczuć
Oraz cicha obietnica
Nie dasz jej upaść
Zawsze podając jej dłoń.