wiersz, to tylko butelka
przez którą próbujesz przepchnąć swój list
na drugi brzeg

swoje pięć minut
przed snem
rozciągnąć aż po własny horyzont

i czekać
aż wzejdzie w tobie pierwsze ciepłe słońce
co daje dach nad głową, kiedy pozbawia nas domów [...]

ta myśl, że mogę być taki sam
dla kogoś

przynosić suchość w ustach
rozsmarowując szary posmak
po policzkach

nie żałuję że dałem
przecież nigdy nic do mnie nie należało
dopóki tego nie zrobiłem
[...]

nie umiem Ci odpisać
kiedy wszystko jest takie duże

chciałbym schować swój świat
w Twoją pocztówkę
i trzymać po prostu w pudełku

wczoraj oddychałem
było ciasno i paliłem się cały dzień
ale dotarłem
[...]

i ubliżam temu co najbliżej
wiercąc się nieznośnie
- bo wszystko wydaje się takie miękkie i rozlazłe -

aż zmieszczą się wszystkie nietrafione myśli
do dziury w całym

potem siedzę
grzecznie rozszarpany
- z kamienną twarzą, można być trochę postrzelony -

wystarczy być w pogotowiu
ale nie za wcześnie, żeby niczego nie spłoszyć

i czekam aż czerń w źrenicach
przestanie się tak rozpychać
kiedy patrzę jak to wszystko płonie

bo ja kocham ogień
i nie pogardzę żadną deską ratunku

spytasz czy palę
a po co to komu?

wcale nie dorosłem
może trochę bardziej zapuszczam
brodę i w siebie
- się zatracam -

lubię tego człowieka
którym się jeszcze nie stałem

co marszczy brwi, ale nie przymyka oka

myślę, że nie sypiam dużo [...]

ciało zawsze potrzebuje rozrywki
nawet kiedy stoi w cichej przestrzeni
pośród cieni, deszczu i kropli

co spadają wolniej,
kiedy się w to wsłuchasz

a ja kolekcjonuje ławki
układam przemyślane pety
i paląc neurony, kładę do snu niepotrzebne myśli
[...]