Płacimy za to, na czym chcemy oszczędzić. Płacimy za dom, żeby oszczędzić sobie chłodu, płacimy za leczenie, żeby oszczędzić sobie bólu, płacimy za miłość, żeby oszczędzić sobie samotności.

Jestem już zmęczony, zmęczony ciągłym przyzwyczajaniem się do nowych ludzi, którzy i tak mnie zostawią, tak samo jak ci starzy

Do czego to doszło? Nigdy nie paliłem, a teraz brakuje mi nawet zapachu Twoich papierosów.

A kiedy już zaprzyjaźniłem się z samotnością, ona też odeszła.

Jak mówisz, że chcesz mieć wybór, to szykuj się na strate. Jedno bez drugiego nie istnieje.

Odeszła jedyna osoba która potrafiła sprawić, że w mojej otchłani rozpaczy pojawiało się światło.

Była prawie idealna, miała tylko jedną wadę. Ja nie byłem jej ideałem.

Widzę Cię niemalże codziennie. Błyszcząca i uśmiechnięta, zawsze miła dla oka i ucha, umilałaś mi dzień w sposób, którego nie potrafię wyjaśnić. Niestety, moje zachłanne serce nie potrafiło zaspokoić się czymś tak czystym i dobrym jak przyjaźń. Zapragnęło kochać, miłością brudną i zazdrosną. Płomień w twoich oczach zgasł, już nie sposób dostrzec jego ciepła, gdy na mnie patrzysz. Nonsens. Już nawet nie możemy na siebie patrzeć. Miłość zniszczyła przyjaźń, zawiść zniszczyła płomień.

Bo najgorszym uczuciem na świecie jest to, gdy mijasz na ulicy kogoś kto kiedyś był Ci bliski, a teraz między wami przepaść.

Ludzie się nie zmieniają, po prostu przestają udawać, że im na Tobie zależy