Przedświąteczny dylemat :

Oprawić rybę z łusek, czy mężczyznę w ramy :)

Znałam kiedyś dziewczyny, które marzyły o rycerzu. Dziś to kobiety, które wciąż marzą, ale o jego koniu :)

- a miłość to nie korzec maku, w którym można bez końca przebierać!

( ded. koleżankom ze staroklasowego spotkania :)

Miłość sznuruje usta nieśmiałym, choć sama ma wiele do powiedzenia.

Futra mam dwa. Bolek i Lolek.
Zakładam tylko wtedy, kiedy mi wchodzą na głowę.

Darujesz mi słońce i róże,
prowadzasz za rękę tam, gdzie rosą płaczą kasztany
ubierasz mnie w perły, a ja nie tego dziś chcę
usłysz mnie, ja dwoje twych uszu potrzebuję, kochany :)

Nie miej pretensji do życia, że cię kaleczy, jeśli sam zadajesz ciosy.

Dwa wiadra wody nadwagi
jest miła, cierpliwa
dobrze gotuje, dba o dom, dzieci
o niego

na ulicy prowadza wzrokiem te szczupłe w szpilkach
- może to do niej odejdzie

A on jest miły, cierpliwy
dobrze gotuje, dba o dom, dzieci
o nią

i nocami nie domyka powiek z troski
dniem udaje, że nie widzi jak przymierza za ciasne sukienki
- może to nie dla mnie chce być piękna

ona... to tylko Małgośka
a on, kocha ją o dwa wiadra wody więcej

( dla Małgosi )

Popatrz,
znowu zakochanemu rosną skrzydła,
a żonatemu rogi...
- powiedziała miłość i przytuliła się do czułości.

Zakochany mężczyzna powinien powiedzieć kobiecie wszystko, co ona chce usłyszeć,
kochający - wiele przemilczeć musi :)

Dla wspaniałego mężczyzny kobieta powinna umierać po wielokroć - z rozkoszy.
I budzić się na nowo, wciąż i wciąż, z nowymi siłami.

Są ludzie jak rzepy, żeby istnieć, muszą się do czegoś przyczepić.

Łzy mężczyzny, jak kryształy powinny dźwięczeć w kobiecym sercu.