"Do wszystkiego można się przyzwyczaić" to jedno ze stwierdzeń, które może dogłębnie przerażać i przygnębiać.

A kiedy w związku zamiast wspracia oczekujesz już tylko tego, żeby ta druga strona Ci nie utrudniała, to czas się pożegnać... z tym co związkiem na pewno nie było.

Być może wątpliwości będą pojawiały się przez całe życie, ale to jeszcze nie oznacza, że podjęta decyzja nie była tą najbardziej słuszną.

Kiedy postanowiła po raz ostatni spojrzeć Ci w oczy, odetchnęła... mimo, że następnego dnia to nie jej składałeś przysięgę. Wiedziała, że nie tylko ona ma świadomość, że popełnia największy błąd w życiu, wiedziała też, że nie tylko ona się przed nim nie cofnie.

W konfrontacji, nie zawsze chodzi o walkę, czasami jej pierwsze sekundy wystarczą żeby poczuć obojętność. Wtedy to wszystko przestaje mieć znaczenie.

To nic złego, że w pewnym momencie życia, nie miłość, lecz spokój, jest tym co najbardziej chciałabyś poczuć.

Możesz być oparciem i całym światem dla więcej niż jednego człowieka, a jednocześnie w swoim świeci czuć niemożliwą do opisania pustkę i niepokój.

Czasami masz poczucie, że wszystko co musisz zrobić żeby wygrać "zawody", to w nich wystartować...i wtedy najczęściej wcale nie masz na to ochoty, szczególnie gdy w grę wchodzą uczucia.

Nikomu jeszcze nie udało sie do Ciebie dotrzeć. Myślałeś, że będę kolejną, która rzuci się z milionem pomysłów na pomoc. Błąd. Dostałeś adres i numer, sam przyjdziesz kiedy zrozumiesz, że ja jestem tą, której chcesz powiedzieć wszystko. Tymczasem usiądę spokojnie z boku i popatrzę jak zrzucasz sobie świat na głowę. Potrzeba atencji i manipulacji prędzej czy później odpuści nie mając skąd czerpać energii...i wtedy przyjdziesz.

Ty możesz wszystko i wszystkich możesz mieć, tylko nie widzisz sensu. Ja mam plan, ograniczone możliwości i ten wewnęterzny spokój, który chcesz mi odebrać. Może kiedyś nadejdzie moment, w którym zrozumiesz, że chętnie się nim podzielę, tylko musisz w końcu przestać atakować.

Nadchodzi czasami moment gdy jesteś silna już tylko po to żeby nie zawieść tych, którzy mają w Tobie oparcie... Stoisz żeby ich nie przewrócić...

Kiedy zaczynasz pisać książkę, której nikt nie przeczyta...
Kiedy jedziesz pociągiem wpatrzona w obrazy za oknem...
Kiedy stoisz w deszczu nie wiedząc, w którą stronę ruszyć...
Kiedy próbujesz żyć mimo, że nie wiesz jak długo to potrwa...
Wtedy wewnętrzna pustka zamienia się w smutek i już coś jest... tam w środku, już nie tylko echo.

Każą nam żyć...
Każą nam walczyć...
Każą nam być niesmiertelni.

My chcemy śnić...
My chcemy marzyć...
...umierać ideom wierni.

Dorosłaś, kiedy wiesz jakie kroki trzeba podjąć żeby było lepiej. Dojrzałaś, kiedy je podejmujesz, chociaż wiesz, że będą boleć.