słoneczny dotyk
obudzi śpiący umysł
w czarowny dzień...

zegar zatrzymał się
słucham ciszy

introwertycznym umysłem
obejmuję milczenie
w bezgłosie
wyostrzam zmysły

odgaduję myśli
rozplatam jak warkocz
długi do ziemi

niestety
budzik
ocknął się
wytrzeźwiał

hej
jestem tu gdzieś
między przecinkami
i w nawiasie

obejmujesz mnie
w cudzysłów
niedosłownie

trzymasz mnie
między wyrazami
niedopisanymi

hej
jestem tu gdzieś
między stronami
przekreślona
czerwonym długopisem

do mojej głowy
wieczorem
skradasz się
po cichutku
na paluszkach

kiedy przymykam oczy
czuję
jak przykrywasz mnie
kołdrą
a dłoń Twoja
niechcący
muska moje włosy

pachniesz jeszcze
niedzielą
i wiosennym porankiem

przeklinam noc
kiedy muszę się
obudzić