Zderzmy światła minionych wspomnień
Zapomniałem już wersów które mogłyby mnie skorygować
Spieniona przyszłość, resztki miłości na dnie
Nikt ich nie słyszy z barowej szklanki
Nikt ich nawet nie umie słuchać
Żywiczną łzą
Płakać umiemy tylko nad przeszłością
Zagubiony teraz
Z pytaniem na zagryzionej wardze
Czy samotne dno butelki
Zagrywka wciąż drwiącego "kiedyś"
Kryje w sobie
Coś więcej niż niepewność?
Zderzmy cienie naszych dusz
Niech roztrwonienie zatańczy z goryczą
Migocząc w bezsensie tulącym odpowiedź w niezdarnych palcach
Rozpal, zagorzały przyjacielu
Stara samotności, znów wywleczona na podium
Splunięcie gorzkich myśli
Znienawidzona
Narkotyczna
Rozpal i rozdmuchaj mętnymi dreszczami
Słomę marzeń sprzed ostatniego stulecia
Kiedy sens był bliższy, niż Twój wzrok na moich żebrach
A kolor róży nie kojarzył się z krwią
W międzyczasie, [...]

Pocałuj mnie w język
Czule
Zamknę oczy, światło przeziera przez struny słońca
zakręconych kosmyków
Majaczę
Na rozedrganym podniebieniu
Zostawiłeś cierpki posmak wina
Nie widzę twoich nagich pleców
Dzieli nas kobalt letniego dymu
Zapach, do którego nigdy się nie przyzwyczaję
A jednak czuję głaz, który na nich spoczywa
Zawiosłuj moim ciałem, wzmąć
Opieram się
Jak woda
Ty na przedramionach
Przez Ciebie się pocę.
Perły ślizgają się po wzorach światła na skórze
Malując kontrasty ulotnego tatuażu
Na letnim poddaszu
Tańcząc z cieniem statycznie, niezauważalnie w chwili, w której utknęłam
Nienawidzę tego czekania
Patrzysz na mnie z góry
Coś z uległości
Nie… z pokory
A może kocham?
Sami na poddaszowym łóżku
Feromon zaciąga cię w prostą zieleń
Zamyka
Uśmiecham się
Dwoje oczu…
Też [...]

Pamiętasz jeszcze?
Krzyki gwiazd w lipcu
Strudzone wędrówką, zadyszane
Zmęczone
Whisky w szklance, cienie ogniska
rozbijające twoje oczy
na pryzmaty niepewności i pragnień
Tak pięknie oddzielnych
Tak starannie niewinnych
Tak ubrudzone zieloną trawą
Że nie umiałem odróżnić jej od pąsów policzka
Przestraszonego pocałunkiem
mokrym od szczerości
strachu
Oczy wpatrzone
W czerstwość wiary
okruchy ognia
Iskry w oczach
Jak błądzący Syriusz
Pies, biegający po firmamencie wspomnień
Gdzieś po nosie, policzku, wargach
Kończąc niewidzialnym pocałunkiem
Na niedotkniętej szyi
Wtedy rodzisz smutek
Smutek, który rozumiem
Niezmieniony
Zmęczony, a jednak jeszcze młody
Pragnący
Świadomy
Swojej niemożliwości