Zamykam oczy
Wiem że to nic nie da
Odchodzę...
Słyszę jak krzyczysz "zostań"
Lecz wiem że to tylko głosy w mojej głowie
Te głosy słyszę odkąd odszedłeś
A może nawet nie przyszedłeś...
Ma wrażenie jak byś mnie dotykał
może to sen, może alkohol, może dragi
Tęsknię za tym...
Twój głos którego nie słyszałam od kilku miesięcy, nie wystarcza mi...
Pragnęł twego dotyku lecz ciebie tu nie ma
Pogodziłam się ze stratą
Ale żeby stracić musimy to mieć
A ja cię nawet nie miałam

Czy kiedykolwiek dowiem się kim dla ciebie byłam?

Czy ty kiedykolwiek dowiesz się kim dla mnie byłeś?

Odejdę zanim będzie za późno
Niszczę to co zbudowane
Buduję to co zniszczone
Znów słyszę twój głos
Szepczesz cichutko że mnie kochasz
Znów wiem że to tylko głosy w mej głowie
Popadam w schizofrenie
Ratuj mnie...

Schować się

W samej sobie

Nie chcąc patrzeć na ludzi

Odchodzę i wracam

Coś nie pozwala odejść i nie wrócić

Wracam

Bo nie chce by ludzie cierpieli przeze mnie

Zamykam się w sobie odpływając w głąb siebie

Pytasz mnie

A ja znów nie znam odpowiedzi

Ciągle zadając sobie pytanie

Dlaczego?

Uważasz że filozofuje

Ja uważam że rozmyślanie o życiu to nie filozofia to głupota zranionych ludzi

Śmieje się przy tobie

Chcąc się rozpłakać

Pytasz mnie

A ja znów nie znam odpowiedzi

Ciągle zadając sobie pytanie

Dlaczego?

Była pełna przeciwieństw.
Kochała a jednoczenie nienawidziła życia.
Chciała żyć, a jednak ze sobą skończyła.