Na naturalność zapanowała moda; kolczyki z czereśni na wagę złota.

W Internecie grzyby nie wyrastają jak spod ziemi. W Internecie grzyby to stały element. Latające talerze, co wylądowały na Ziemi. Jednonogie kaleki. Internet to musi być jakaś mistyczna kraina, przedłużenie Czerwonego Lasu.

Księżyc, kiedyś ukradli Ciebie, dziś zakosili pole kukurydzy.

Leżę w trawie, wokół bracia mniejsi ochoczo grzechoczą grzechotkami. Podglądam jesień, co pod zgniłozielonym, fermentującym w słońcu płaszczem ma piersi, jedne małe i twarde jak orzechy, przygryzam je. Inne jak dynie, ociężale kołyszą się, bim bam bom! Żywa trumna, cóż za wdzięczny wynalazek, uczcić to należy salwą gromkiego śmiechu!

Siódme przykazanie jest nagminnie łamane i to wraz z gałęziami, owoce zdają się być dobrem publicznym.

List w butelce! List w butelce z cukierkiem na przynętę! I nagle list w butelce nabiera nowego znaczenia, jakże złowrogiego! Strzeżcie się drogie dzieci listu w butelce z cukierkiem na przynętę, bo Zły Wilk chce was schwytać, skrzywdzić potwornie, jak to tylko człowiek może i pożreć! Dzieci głosu nie mają, nieprawda, przecież dzieci głośno płaczą, ale Złe Wilki mają złe uszy i są głuche.
Ryby głosu nie mają, nieprawda, nad rzeką słucham rybiego śpiewu. Piję do rzeki, rzeka to lusterko. Jestem Narcyz - Piekło gaszone naparstkiem.

Dojrzałem ja raz na ambonie myśliciela, odławiał lisy na wędkę.

Księżyc, czy wiesz, że ludzie wyrywają psom języki hakami?! Księżyc, dlaczego rzeczywistość musi być taka straszna?! Księżyc, czy wiesz, że życie byłoby takie dobre i piękne, gdyby na świecie istniały tylko psy i Ty, Księżyc?! Daj głos, Księżyc! Czy i Tobie ludzie wyrwali język?! Księżyc, czy wiesz, dlaczego muszę ja mieć koszmary przed snem?!