Mgła spowiła smukłość tataraku
zmrok opadał na bukowy lasek
kula tarczą przełamała czerwień
zachód słońca opasywał przestrzeń

Przy ognisku uniosła się wieczność
milkły myśli potargane wiatrem
nad urwiskiem zacisnęło pięści
moje byłam -tak jak twoje jestem

Trawy stronią na stronie zziębniete
skronie drzew przyprószone- tęsknią
w lustrze wody odbija się kwiecień
wyplatając koszyki z pór roku
-
z perspektywy szuflady -zmodyfikowany

Osnuła wrzosy
płaszczem ochronnym
poranna rosa
we mgle spowite
radosnym świtem
rozstaje senne
Okryło wokół
łany rzepaku
wschodzące słoñce
beztroskim trelem
gruchają w kniei
dzikie gołębie
W wysokiej trawie
na dachu skrzypiec
świerszczyk niecnota
wygrywa trele
zaklina skrzypce
nadaje koncert

Budziła z letargu nadzieję szmaragdu
spełnieniem w zielonym kolorze
chmury jej sprzyjały wiatr gałązki mamił
odbiciem dopieszczał ją promyk

Świergoty zza płotu malowały nuty
unosił je echem szum drzewa
w parku za zakrętem z czeluści piekelnej
wspinał się ku słońcu dzień nowy

Zieleń grała w zachwyt z estetą co patrzył
na łono za laskiem przy drodze
czas zamknął nostalgię i ruszył do walki
ech wiosno - ty moja nie moja

Przygarbione kapliczki
przysypane uliczki
płynie z nieba
niewinność śnieżynek

Białe gwiazdki figlarne
lecą z nieba i tańczą
zima gra im na lutni ze śniegu

W parku jest tak bajecznie
biało-czarno jak we śnie [...]

Powoli statecznie
płynęły powietrzem
kierunek im luty zadawał

Czasami im skręcać
czasmi zatańczyć
przy leśnej przecince
zmrok kazał

Takt dzwonków
hen w kniei [...]

Mgła opadła na powieki
twarz w szczęściu skąpana
łzy spragnione odpoczynku
-i one ustały

W życia trudzie
głebią zmarszczek
sekund dokonanych
aby odejść do nadziei
pani -tej wygranej

I do wiary
babim latem
w jesieni splątanej
czasem pooranym

Smutny jest żywot akacji
gdy zimą targane są wiatrem
odarte z szaty nadziei
ponurą nocą - dniem białym

Łzami je chmury obmyją
w tej matni szarej niczyjej
ikoną wspomnień i tęsknot
pisząc po niebie bezkresnym

Tam liście będą ich trenem [...]

W czasie wojny milkną muzy
arią klęski huk armat dowodzi
jęk ofiar budzi niepewność
rykoszetem polega wiara

Walczący żołnierz o godność
w okopach buduje wolę
ścielą się łany poległych
wolność usłana jest łzami

Obawy podszyte lękiem
spędzają z powiek sen błogi
zbłąkany pocisk na oślep
pogrąża wrota ostoi

Nadzieja opuszcza pokład
dryfuje łajba po morzu
samotna pusta bez masztu
kapitan zaginął - poległ

Czarne mury z tarniny
Ciernistej oddanej
Irokezy z modrzewi
Wzgórze zapłakane
Krople które siąpią
niczym bak dziurawy
Listopad samotnik
Przedostatni stary
Z każdej strony piękno
Szarości zaspanej
Odarty z barw pejzaż
Dróżki zapłakane
Zatrzymany pośpiech
Manowce zbutwiałe

Jeszcze nam nie nadszedł
Ten najkrótszy dzionek
A Ty już przy oknie
Gwiazdki wypatrujesz
Nadzieja to siostra
Stoi obok Ciebie
Czy grudzień czy czerwiec
Ona jest na straży

Smukłe brzozy niczym irokezy
na Placu Solnym w Wielkanoc
pną się do góry ze wzgórza
kolorem bahama yellow

W cięciwie tarcza wygasła
zasłonił ją chmurny korowód
opadły liście na dróżkę
rudym pokryte modrzewie

Kamionki grymas posępny
zapada już w sen zimowy
wyleją panny wosk w wannie
w Andrzejki malując wzory

Zanim nam światło adwentu
nie zdradzi lepszego planu
w ubogiej zimnej stajence
w wigilię Bożych narodzin

Cały nie umiera
ten co innym daje
swoje kruche serce
zmęczone stroskane

Zostaje u innych
pamięć o nim -trwałą
spływającą łezką
wspomnieniem usłaną

Tęsknotą za sercem
oddanym i szczerym
łagodnością więzów
poznanych w nieznanym

Pamiętaniem chwil tych
w wędrówce do celu
pośród letnich tęsknot
w drodze odkrywanej

Zakryła widoczność
zawiesiła krople
w niebycie żeglując
po morzu

Po wielkim bezkresnym
na widmie bermudzkim
w trójkącie jak w matni
przestworzy

Zniknęła dolina [...]

Jeszcze raz móc usłyszeć szeleszczące liście
Jeszcze raz móc podziwiać ich kolor
Jeszcze raz móc poskakać jak dziecko
W cieniu brzozy po barwnym dywanie

Jeszcze raz stąpać po nim leciutko
Wiotką przędzą oplatać marzenia
Zanim czas -ten prawdziwy zwycięzca
Nie zamieni go w nicość zbutwiałą

Jeszcze wczoraj malowało go słońce
Dzisiaj pieści go wietrzyk dobrodziej
Czas umyka jak echo w dąbrówce
Podmuch chwili-jesienny korowód

Milkną suszki więdnie śnieguliczka
Ponad laskiem szybują żurawie
A w czereśni gdzie się ślizga światło
Nagi konar odbija promienie