Nabrał miodku przy przegięciu
ujął pannę przed wydęciem
u Tereski wodził wodze
na wypasie brał pod nogę

Czary czynić kazał plepsu
w Dzień Królowej
Naszej Polskiej
trzymał baty po Michale
nad winnicą przy stodole

Śledził trójki az w Lublinie
i zabraniał spotkań z synem
- matce którą otruć kazał
na Oktawie w Boże Ciało

Chciał sobie Maciuś
złapać na haczyk
rybkę co w stawie pluskała
poszedł na żywioł
wstąpił do kina
tam leciał film o żurawiu

Chciał się pan Maciuś
zabawić w swaty
pojechał z pismem do Sawy
lecz deszcz go spotkał [...]

Czy wisi mi i powiewa
odpowiedzialność za rodzinę
czy może tylko mi stoi
"solą w oku"
codzienne jej wypieranie
za margines.

Boskie - żółtozielone dywany
Bogato - poprzeplatane stokrotkami
Za nimi -aż pod niebo- wysokie
Wiosenne - malachitowe ściany
Z łez Matki Natury utkane wzory
Nadzieją i wiarą splecione słowa
Pół nagie akacje przy drodze
Modrzewie już w zieleń ubrane
Po rudym pozostał im promyk
Ten właśnie - dla pani Barbary
Wiersz biały - krótki zrymowany
Prozą życia zapisany w parafrazie
Na nurt rzeki puszczony w wiklinie
Zacumowany nieopodal przystani
Daleko- hen aż za horyzontem
W zapomninych ciemnych szuwarch
Gdzie tarniny [...]

Zza nagich jeszcze akacji
wyłoniła się czerwona wstęga
opasując niebo poranne
znikającym majowym pięknem

Była ona czerwona jak krwi kropla
która krążąc daje wszystkim odetchnąć
ponad nią dryfował warstwowiec
chmurny i niedościgniony

Przecinała go poziomica stycznej [...]

Każdy ranek jest taki niewinny
młoda zieleń dopieszcza widnokrąg
prześlizgując się tylko pomiędzy
choć konary - jeszcze za zimą tęsknią

Tam pączkuje zieleń malachitem
tutaj listki rozwija zachwytem
budzi niebo z letargu -jak codzień
przywołuje nadzieję i wiarę

Każdy ranek jest aż tak melodyjny
tutaj kos na brzozie sobie gwiżdże
tam zadzwoni dzwoniec w przecince
czasem kwiczoł zaśpiewa piosenkę

w jej takt poszybuje pręgowany sokół
podniebnym przestworzem- na przestrzał