Kobieta odeszła, miłość pozostała; w trójkącie żyło mi się lepiej.
Edytowano 9 października 2019 roku, godz. 9:33
Kocham cię, ale ją też i to jest już połowa sukcesu.
Mogłem umrzeć z miłości, a umarłem ze strachu przed nią.
Edytowano 9 października 2019 roku, godz. 00:31
Daj mi szczęście, a ja przejmę twój ból.
Edytowano 3 października 2019 roku, godz. 21:57
Wyszedłem ja raz z rzeki i poszedłem przed siebie, na końcu tęczy upatrując szczęścia. Próbowałem ja drugi raz wejść do tej samej rzeki, a rzeka wzburzona rzekła: wejdź! I wszedłem ja w pępek świata, i wszedłem ja w wody, i wylądowałem ja w brzuchu świata, ale już nie jako motyl, już nie jako owoc miłości, ale jako owoc zemsty najsłodszej.
Wejść drugi raz do tej samej rzeki; niechby potraktowała mnie jak powietrze.
Edytowano 25 września 2019 roku, godz. 21:10
Im słabsza jednostka, tym silniejszy nałóg.
Wejść drugi raz do tej samej rzeki, choćby siłą, pod prąd, rażony jej gwałtownością, pójść na dno.
Podoba mi się nieraz słaba płeć, płeć piękna. Pokochałem ja raz kobietę nieludzką, bezduszną.
Kocham cię, ale na szacunek nie zasługujesz.
Pokochałem ja raz kobietę, zamkniętą na klucz ptaków. Ranną, osowiałą, w wróblim strachu całą.
Artysta łączy w sobie zdrowy rozum z chorą wyobraźnią. Jak to robi? Najpewniej gwałtem; z przyjemnością.
Edytowano 4 września 2019 roku, godz. 22:20
Alkohol daje moc, ale co mi po mocach w rzeczywistości; prawdziwej siły nabiera się na trzeźwo.
• wczoraj, godz. 20:03
• 2019-10-11, godz. 16:58
• 2019-10-09, godz. 21:32
• 2019-10-09, godz. 17:36
• 2019-10-09, godz. 17:28
• 2019-10-09, godz. 11:07
• 2019-10-03, godz. 21:59
• 2019-09-29, godz. 16:03
• 2019-09-22, godz. 19:29
• 2019-09-21, godz. 22:24
A nawet niewyżycia..