Posłuchaj mnie, zatrzymajmy dziś zegary,
Tak na godzinę, na dwie…
Posłuchaj mnie, zatrzymajmy dziś zegary
Na dzień lub dwa..
Posłuchaj mnie jeszcze raz, zatrzymajmy zegary
Na wieczność…

Chcę spędzić z Toba czas…
Chcę śmiać się z twoich żartów,
Czuć twój dotyk,
Patrzeć się na twoje usta…

Posłuchaj mnie, zatrzymajmy zegary,
Na wieczność,
By nikt nam nie przeszkadzał
Byśmy byli tylko my.
My zakochani bez pamięci w sobie.

Proszę nie obiecuj mi nic,
Nie obiecuj tych wspólnych chwil,
których nie możesz mi dać,
Nie mów czegoś, czego dać nie możesz,
nie wiesz co będzie jutro, więc...
więc może nie mów nic.
Bo te słowa boleć będą.
Proszę nie mów nic...
a ja nie chcę rozpamiętywać niespełnionych obietnic,
Proszę nie mów nic...
Tylko weź mnie za rękę,
Zaśpiewamy jakąś piosenkę.
Pójdziemy na polanę, wino weźmiemy,
Leżeć na trawie i patrzeć w gwiazdy będziemy.
Nie mówmy o jutrze, powspominajmy stare lata,
Proszę nie mów nic...
Bo jutro jest nie pewne.

Kochać Cie zawsze umiałam
Kocham i jak dotąd nie przestałam,
Lecz już nigdy nie będę Twoja
Bo to by była jakaś paranoja
Zawsze możesz na mnie liczyć
Ale mam rany, które ciężko zliczyć
Nigdy nie będziesz mój Kochanie
Na próżno w przyszłości twe staranie
To już koniec - wiem o tym doskonale
Tylko chora przyjaźń nam w życiu zostanie
Pragnienia swe skryje głęboko
A swego szczęścia będę pilnować srogo
Będę przy Tobie i Cię nie zostawię
ale nie rań egoizmem Kochanie
Pozwól szczęściem cieszyć się małym
I nie obiecuj, że kiedyś będziemy razem
Bo to obietnice bez pokrycia
a ja czekając nie chce tracić życia

Boje się mojego serca,
które pod uczuciami klęka.
Twe słowa coraz bardziej, robią na mnie wrażenie,
A to wprawia mnie w wielkie przerażenie.
Boje się... ale wycofać się nie chce,
bo postawiłam już przy tym kreskę.
I czuje że, Ty również się zmieniłeś,
Szczęściem nieco zalśniłeś.
I boję się Skarbie o nasze serca,
które tańczą szalonego oberka.
I wiem że będzie wspaniale,
Ale czy potrwa to trwale?