Czas goni zdarzenia, przemija pozostawiając życie. Każda
sekunda tli nowe plany, nową historię. Zwaną inaczej
wspomnieniami, które beztrosko pozostają w pamięci. Zbiór
uczuć lęku, smutku, strachu, radości i ekstazy. Wpływają
one na nasze osobowości, przez co często nie akceptujemy
samych siebie. Dążymy za szczęściem - swoim i
najbliższych. Przeprawiając się przez kłótnie podaną na
posiłek. Boimy się samotności którą wypełnia pustka. Lecz
nie każdy stara się jak potrafi. Wiele osób nie docenia
potencjału drzemiącego w ich wnętrzu. Tak jak i słowo -
jest historią, tak samo każdy krok na ziemi pozostawia po
sobie ślad. Często nie jesteśmy tego świadomi przez
otaczającą nas rzeczywistość. Gubimy wartości, cele
życiowe po czym przestajemy wierzyć we własne marzenia.
Upadamy gdy wyrzucamy ambicje na stos przyszłości. Nie
każdy podejmuje walkę, gubiąc rozsądek podpadając w
nienawiść. Gdy prawo ewolucji wymaga tego by zachować, a
nie zlikwidować swój gatunek. Nie wszyscy też zdają sobie
sprawę z konsekwencji jakie niosą niektóre czyny.
Nieraz wystarczy najmniejszy szczegół żeby to co dla nas
najważniejsze straciło swoistą barwę. Tłumacząc się
zniewoleniem popadamy w melancholię tego czego sami
chcemy. Snujemy plany o pięknych kolorach. Kreujemy
ideały by coś zmienić, gdy media mówią ślubach
arystokratów. Nie zawsze jest z górki, często wręcz
przeciwnie. Nie jest to pojedynczym czy tez kilkusetnym
lecz miliardowym przypadkiem.