Opuszczam się powoli po sznurze w "studni ciszę", bo tam wiem nie spotkam słabeuszy i ludzi bogobojnych a mówiących mało i prawdziwie gdyż odwrotu nie ma.

Ciekawy spacer po ulicach Paryża, a raczej po jego historycznych kartach, w tle bleblanie o filmie. Ciekawe inaczej.

Na przystanku siedzi dwoje ludzi. Oboje samotni, piękni i wolni ale przypadkowe spotkania nie są pretekstem do wchodzenia w relacje międzyludzkie. Na zawsze.