Zastygam w niemocy gdy widzę marę moich marzeń ubraną w ogień moich pragnień.Krótkie spojrzenia napawają mnie żalem i tęsknota, chciwością i nienasyceniem...ach nie uśmiechaj się mój śnie jakbyś chciał swego końca! Bo ja, pragnę Cie bez końca.
Tańcząc ze swoimi słabościami pragnę tylko pocałunku który uleczy-już granice moich skrajności...ach czemu w Tobie tyle nadziei dla chwili radości?...czy realne jest by uchwycić parę słów? by zwalczyć swoja nieśmiałość? by złamać ospałość? i złączyć lepszego siebie dla Ciebie? w Twoich snów całość?!
I tak w nieskończoność pytając chce się nie budzić bez obietnicy ze znów spotkamy się w drodze...na...ulicy...

Płacz zaciskając swoje oblicze z bólu i rozpaczy...Bij nim sił Ci braknie, nie przestawaj póki nie przepłyną przez Ciebie lata... marz i kochaj póki pragniesz...rozbiegaj się i zwalniaj by wreszcie stanąć smutnie bo długo a i tak za krótko to trwało...moje serce.

Z moich marzeń ułożę pióropusz zdarzeń...dla moich niespełnionych nadziei,moich fantazji skrzydeł mojej jaźni...bo Ikarem jestem,Hermesem mojego umysłu który poświecił się teraźniejszości do prostej miłości, epikureistycznej zań odpowiedzialności...
Ripostą tej rzeczywistości skarcony, kule swe ogony,moje największe słabości chowając się za pocałunkiem maski ze skóry i kości,stworzonej dla ludzkości...(...)

A więc zacznę jak szerszeń żądląc swoje myśli,by ich soczysta zawartość jak epopeja przelała się po nierównościach moich ust i wypłynęła w świat...
Tak, niech moje słowa próbują okiełznać budzący się instynkt pesymizmu i niewiary w marzenia tak przypominające Ikara i dorównując mu w upadku...
Czułość i pragnienie są odbiciem pustki i niezrozumienia, wiec dlaczego serce chce dalej wystukiwać rytm szalonego tańca marzeń i spełnienia...

Ach i pozostaje jeszcze ta jedyna...miłość do kobiety z uśmiechem jak kusząca lampka wina,oczami jak odmęty wszystkich pokus mej świadomości,ciałem-niebiańskiego pochodzenia... głosem tak burzącym prostotę mego wcielenia...

Lecz gdy głębiej to rozważam myślę ze się wyrażam o Tej co mnie zrozumie co pokochać mnie umie....Ikarze kto nas zrozumie?!...