Jestem zmęczona. Bardzo. Wieczorem nie potrafię rzucić się bezproblemowo w objęcia Morfeusza, a gdy już w nie wpadnę, różanopalca Jutrzenka nie potrafi mnie bezboleśnie z nich wyswobodzić. Kotłują się we mnie miliony emocji. Nie potrafię, albo nie chcę ich uwolnić. Sama już nie wiem, jak to jest. Od dłuższego czasu mówię sobie, że potrzebuję wieczoru na płacz. Chcę eksplodować emocjami. Zawsze jednak coś mi przeszkadza. Mój stan dławi mnie od środka. Za każdym razem wynajduję sobie nową wymówkę, by nie płakać. Myślę o tym, jak będę wyglądać następnego dnia rano z zapuchniętymi oczyma i opadającą powieką, którą odziedziczyłam po matce. Skąd tyle się ich we mnie wzięło? Kto by pomyślał, że zaledwie dwudziestoletnia kobieta (jeśli można mnie tak nazwać) potrafi [...]

Czy można tak kogoś kochać bez granic?
Boże! Czy to grzech, że ja tak kocham za nic?
Nocnej pory tęsknota od środka rozrywa….
Ja chcę tylko Jego, czy już jestem chciwa?
Lecz on jest daleko
Nie myśli już o mnie
Ja czuję jego zapach
Może wspomni o mnie?
Zielone oczy błyszczą wśród nocy ciemności
Przenikają mnie do granic możliwości.
Słowem nie wyrażę, co myślę, co czuję…
Człek zbyt ograniczony, on nie pojmuje
Myśli mojej i czucia, on nie abstrahuje
Boże! Czy to grzech, że ja kocham za nic?
Czy można tak kogoś kochać bez granic?
Czy miłości ludzkiej istocie urągam ja Tobie?
Boże! Ja chcę kochać, nic tu po Tobie…

Rumieńcem się spłoniłam, gdy lekki dotyk poczułam
Pierś zafalowała i ścierpła mi skóra.
Wstyd przesłonił me oczy, lecz radość na ustach
„jestem Twoja!” mówiła, zabierz nieśmiałość
Wzrok mój mówi „jeszcze!”, gdy ręka coraz wyżej
Powoduje dreszcze. Niepewności! Eksploduj
W mym łonie, grasz na mnie jak na instrumencie
Moje ciało płonie! Krew w uszach pulsuje
Gdy w silnym uścisku mnie unieruchamiasz
Nie mogę się bronić przed siłą pocisku, tylko dziewczęca nieśmiałość
Coś do ucha szepcze, a jednak Ci ulegam
Patrzysz na mnie jeszcze… to Eros nad nami już zbiera swe żniwo
Co żywo chcę Cię mieć! Co żywo! Co żywo!
Pocałunki się żarzą na skóry jedwabiu
Pot na czoło wstępuje, cichy jęk rozkoszy,
A Twoja męska siła nade mną się panoszy.
Już się nie opieram, chcę Cię mieć całego
Chcę być Twą kobietą, nie szczędź mi tego…

Dobranoc uczuciom gorejącym
Dobranoc oddechom już tylko się tlącym
Zmierzch zapada, ezoteryczna cisza
Pragnę, by serce przestało wciąż wzdychać…
Już sił nie stanie by krwi pompować
Nie chcę już dłużej miłości żałować
Gdy zmuszona jestem Ciebie pożegnać
Myśli chcą bogów wszystkich odegnać
Bo dla mej myśli to Ty jesteś BOGIEM
Zawsze uciekasz… posłuchaj co powiem!
Tęsknota szarpie me trzewia boleśnie
Nie zostawiaj mnie samej, bo ja chcę jeszcze!
Chcę czuć żar Twego ciała przy sobie.
Moje jestestwo ma się ku Tobie
Bez Ciebie jestem niczym martwa driada
Lecz nad mym trupem nikt nie odpowiada…