Bylas jedynym uzależnieniem, do którego się przyznałem.
.
.
.
.
.
Odwyk.

Mijają dni, tygodnie, miesiące, niedługo lata.
Ja wciąż pamiętam, jej dłoni letni zapach, czułem truskawki, maliny zbierane z rana,
Grzyby i las po deszczu na ubraniach, gdy jesień przyszła niespodziewana.
Pamiec na dłoniach, zawsze jest trwała
Pamięta rozmiar, kształty, centymetry i blizny każdego miejsca jej ciala.

Wierzysz, gdy patrzysz w niebo.

Wierzysz, gdy widzisz gwiazdy.

Wierzysz, gdy szukasz tam nadziei.

Wierzysz, szukając spadającej Gwiazdy.

Uwierzysz, nie widząc że Wierzysz.

List w butelkę
Opadł, na dnie szarej codzienności.
Podpisany swym imieniem, wypisanym bez radości.
Gdzie jest miłość?
Gdzie jest radość?
Niczym liście opadły, lezac
zabija je zimno i starość.

Dwa lata minęły nie wiedząc kiedy,
Miesiące pachnące kwiatem przeminęły,
Słońce już nie ogrzeje, magią swoich promieni,
Noc dłuższa będzie, by przytulić się do poduszki w ciepłej poscieli.
Aż znów nadejdą dni kwiatów, pszczół, gorącego piasku, od piątku do niedzieli.

Nie pamiętam jej ubiór pierwszego wieczoru , nie pamiętam co mnie zatrzymało na kolejne spotkanie,
prawdopodobnie poczucie, braku płaszcza kłamstwa
PAMIĘTAM
Jej zmęczone oczy, ukrywane okulary, zadarty nos, zimne ściany.
CZUŁEM
Jej ciepłe dłonie, gęsią skórkę na każdym centymetrze ciała,
WIDZIAŁEM
Jej piwne oczy, głęboki oddech i szczęście wypisane na twarzy, za bycie obok.

Czasem bardziej smucą mnie sny niż rzeczywistość.

Budząc się, sprawdzam, to nie tylko w głowie się śniło, może wiadomość dostałem od ciebie,
Stop.

To już nie dla mnie, przy tobie miejsce.

Kto tworzy sny rozum czy serce, choć mija czas, zmieniamy siebie, plany, prace i miejsce, to w nocy czas ma swoje podejście.

W nocy bezwładnie śnię, jak bym usłyszał Ciebie przed twoim odejściem.

Widziałem Cię, mówiąca o starym niebieskim zdjęciu, w pierwszym mieszkaniu jedząc pizze, śmiejąc się mówiącym po prostu o szczęściu.
Gdzieś to jest stare zdjęcie w pamięci, prędzej ja sam wrzucę siebie do kosza na śmieci niż Ty.
Niestety znikniesz z mojej pamięci.

Witaj wieczorze, żegnaj dniu krótki, dziś rozmawiamy bez kieliszka wódki.

Witaj wieczorze tęskniłem za chłodem, za długą nocą, za winem i bajka oglądaną przy tobie, tuląc przy sobie, poduszkę po zmroku, czuje już jesień, która da mi spokój.

Witaj wieczorze na Łódzkim mieście, z lampkami, scenami, muzyką, frytkami po prostu 29 wrzesień.

Witaj wieczorem Jesienna Pani, czekałem na ciebie, w kożuch ubrany, już zaraz las złotem zostanie oblany, a grzyby już są każdej odmiany.

I tak już nadszedl, wieczoru czas, dobranoc więc powiem, żegnając was.

Kocham cie
K-Każdego dnia
O-Od początku
C-Całym sercem
H-Hedonistycznie
A-Ambiwalentnie
M-Miłuję
C-Ciebie
I-Indywidualnymi
E-Emocjami

Wybrałem życie, bez planów na przyszłość, tłuczac się dzień w dzień z tą samą myślą.
Czy będę mógł spojrzeć na twą twarz promienną, czy może jednak przebudzą mnie koszmary wszedzie schowane które nie polegną.
Włuczą się za mną nocą i dniem,
A ja w myśli czekam aż skończy się kolejny dzień.